گل گندم
اسم علمي : centaureadepessa
تيره كاسني
خواص درماني: اين گياه در اكثر نقاط ايران پرورش مي يابد و به صورت خود رو مي باشد . خواص درماني زيادي دارد. از جمله اينكه داراي ويتامين هاي B ,E,A مي باشد. درمواردي براي ناراحتي هاي كبدي مصرف مي شود. يك داروي تصفيه كننده است و براي شستشوي چشم از آن استفاده مي شود. و ناراحتي هاي دستگاه گوارش را تا حدودي كاهش مي دهد. بهترين موقع برداشت آن اواخر ارديبهشت است كه گلها كاملاً باز شده و تمام مواد موثر در آن وجود دارد.
فقط بايد گلهاي گل گندم را چيد . و در يك محل سايه با يك درجه حرارت حداكثر 30درجه خشك كرد. به نحوي كه سياه نشود و رنگ خود را حفظ كنند. تقريباً 10 عدد از اين گلها با نيم ليتر آب به صورت دم كرده داروي خوبي براي بيماريها است.
خصوصيات گياه:
يك ساله ، ساقه ها افراشته ، منشعب ، بدون كرك يا برگهاي زياد، به ارتفاعي تا 80 سانتي متر ، برگها همگي به لوبهاي دندانه دار عميقاً تقسيم شده اند ، برگهاي بالايي تا حد ساقه آغوش؛ كلاپركهاي انتهايي ، به قطر تا 6 سانتي متر ، غنچه هاي كناري (زبانه اي) و مياني (لوله اي ) هر دو زرد رنگ ؛ گل دهي از اواسط دي تا اواسط تير ماه است.
C.segetum شبيه گياه فوق است اما برگهايش به لوبهاي عميق تقسيم نشده و به رنگ سبز متمايل به آبي است.
گياهچه:
لپه هاي به رنگ سبز تيره ، تا سبز متمايل به خاكستري (به خصوص در سطح زمين) كمي زبر و به طول 5/1 سانتي متر هستند. طول لپه ها 1 تا 3 برابر عرض آن است.
اولين برگهاي حقيقي گياهچه باريكتر از لپه ها ، رنگ آنها سبز متمايل به خاكستري و در سطح فوقاني داراي كرك هاي كوتاه و ظريف است و حاشيه اين برگها صاف است.
گياه كامل:
الف-اندام هاي رويشي : گل گندم در محصولات زراعي تابستانه ، گياهي يك ساله و در بين محصولات زراعي زمستانه گياهي دو ساله است. ارتفاع آن 2 تا 70 سانتي متر است و توسط بذر تكثير مي يابد.
ساقه ها شيار دار ، منشعب ، انشعابات آن بلند و مستقيم به سطح آن پوشيده از كرك است. برگهاي آن نيز داراي كرك هاي خاكستري تا سفيد رنگ بوده و برگهاي پاييني باريكتر اند . برگهاي بالايي سرنيزه اي به طول 10 و پهناوري 6 تا 12 ميلي متر وداراي دمبرگ كوتاه و يا فاقد دمبرگ هستند. حاشيه برگهاي پاييني داراي لوبهاي باريك، طول برجسته است . سطح زير اين برگها از كرك هاي نرم ، ظريف و پيچيده به شكل تار عنكبوت است. حاشيه برگها صاف و فقط تعدادي از آنها ممكن است داراي دندانه هاي كوتاهي باشند.
ب-اندامهاي زايشي : گل آذين كلاپرك است و هر كلاپرك در انتهاي دم برگ باريك و بلندي قرار گرفته است و حدود 4 سانتي متر قطر دارد . گل ها به رنگ آبي درخشان ، سفيد ، ارغواني، بنفش، صورتي و يا رنگارنگ هستند . و گلهاي كناري عميق و گلبرگهاي بلند آن داراي بريدگيهاي عميق و ستاره اي شكل ؛ متصل به هم و قيفي هستند و گلهاي داخلي زايا ، لوله اي ، به طول 8 ميلي متر و شامل كاسبرگهايي است كه بعداً به صورت كرك در مي آيد. و همچنين شامل 5 گلبرگ و 5 پرچم است .
اهميت :
علف هرز جدي غلات ديم و بغولات و علف هرز معمولي در ساير گياهان زراعي است.
روشهاي كنترل :
زراعي ؛ شخم
شيميايي ؛ بروماسيل ، كلرتال ، ديمتيل (DCPA) ،دسمترين، سيمازين، ترباسين.
نتيجه :
به دليل مزه تلخ آن براي دام استفاده نمي شود. و همچنين يكي از گياهان داروئي محسوب مي شود .
منابع:
1-بيولوژي و كنترل علفهاي هرز
2-علفهاي هرز رايج خاور نزديك