دانلود تحقیقی راجب یونجه Medicago.L
در حدود 65 گونه و مقدار زیادی واریته از این جنس در قاره های مختلف یافت می شوند که بسیاری از آنها جزء علف های هرز و بعضی زراعی و چراگاهی و علوفه ای می باشند. اغلب گیاهان علفی یکساله یا چندساله اند و به ندرت در بین آن ها گونه های خشبی و درختی دیده می شود.
یونجه گیاهی است از خانواده Legominose که به علت غنی بودن از نظر پروتئین، کلسیم و ویتامین و به دلیل خوش خوراک بودن و درصد کم سلولز در ردیف بهترین گیاهان علوفه ای قرار گرفته است. ارزش یونجه علاوه بر ذخیره نمودن مواد غذایی به خاطر تاثیر مهمی است که در اصلاح زمین زراعتی از راه تهویه زمین، تناوب، زهکشی و افزایش مواد آلی خاک و ازدیاد ازت خاک دارد.
اصولا یونجه گیاهی است بومی نواحی گرمسیر که به خشکی مقاوم می باشد، ولی در هرگونه آب و هوایی نیز رشد و به انواع زمین ها عادت می نماید. البته کشت آن در خاک های حاصلخیز و مناسب بهترین عملکرد را دارد و در زمین های شنی و هوای سرد محصول چندان مناسبی ندارد.
این گیاه اغلب به حالت نیمه خودرو در کنار جاده ها، برروی تپه ها و اراضی بایر نیز می روید. و در بهار زودتر از سایر گیاهان علوفه ای نمو می کند. و در برابر شرایط نامناسب اقلیمی نسبتا مقاوم و در هر سال بر حسب شرایط محیط 4 تا 5 چین و بیشتر می توان از یک مزرعه برداشت کرد. و سطح کشتی حدود 33 تا 35 میلیون هکتار را در جهان به خود اختصاص داده است.
تاریخچه:
یونجه به عنوان یکی از مهم ترین گیاهان علوفه ای دارای سابقه تاریخی بسیار قدیمی است و قدمت آن به ابتدای تاریخ تمدن می رسد. موطن اصلی یونجه ایران و جنوب غربی آسیاست و در 470 سال قبل از میلاد مسیح از ایران به یونان برده شده و از آنجا به ایتالیا و سایر کشورها منتقل گردیده است و به Herbamedia یا علف مادها معروف بوده و اکنون نیز با توسعه دامپروری زراعت واریته های آن در تمام نواحی کشور معمول است.
یونجه را در 700 سال قبل از میلاد در بابل می شناختند و از کشورهای اروپایی بوسیله اولین کاشفان اسپانیایی در قرن شانزدهم به آمریکای مرکزی و جنوبی وارد و از سال 1730زراعت آن در آمریکا معمول شد.
فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
تعداد صفحات: 11 |
حجم: 24.6 کیلوبایت |