کارآفرین موفق خارجی
اِی. مالاچی میسکون سوم
خلاقیت، ریسک، و نوآوری در کارآفرینی از ضروریاتی است که هم در شروع تولید کالاها و فعالیتهای کارآفرینانه کاملاً نو، و هم در انتقال موفقیتآمیز شرکت به بازارهای جهانی مؤثرند. برای مثال مال میکسون توانست برای شرکت اینواکر که رونق خود را از دست داده بود مجدداً رونق داخلی کسب کند و حتی به طور باور نکردنی آن را در بازارهای جهانی مطرح کند.
شرکت آمریکایی اینواکر، که تولیدکننده و توزیعکننده پیشروی جهانی در امر محصولات پزشکی خانگی است، کار خود را در سال 1885 با نام شرکت وُرتینگتون آغاز کرد که شرکت کوچکی در ایلیریا درایالت اوهایو بود. شرکت مذکور وسیلهای را در خط تولید داشت که برای جابهجایی معلولان جسمی طراحی شده بود. با تغییراتی که در شرکت ورتینگتون پدید آمد از جمله الحاقها و واگذاریهایی که شد، فعالیت محوری آن که صندلی چرخدار بود در دهه 1970 به بخش کوچک و نسبتاً گمنامی به نام شرکت جانسون و جانسون واگذار و فروش آن آغاز شد. بر پایه مقیاسهای سنتی بازار، فروش چندانی نداشت. حجم فروش در سال 1979حدود 19 میلیون دلار و تعداد کارکنان به 350 نفر میرسید؛ کالای تولیدی اصلی آن نیز صندلیهای چرخدار دستی و آهنی بود که استفاده از آن بسیار دشوار بود. هیچ کالای جدیدی نیز در برنامه تولید نداشتند. پیشنویس صورت درآمد 1979 نیز نشان میداد بعد از آنکه میکسون با دریافت وام این شرکت را خرید درآمد خالص آن فقط 000/100 دلار (دو از یک درصد سود) بود. شرکت اِورست و جِنینگ، رقیب پرتوانی که شش بار بزرگتر از اینواکر بود، 80 درصد بازار صندلی چرخدار را تحت کنترل خود داشت و این در حالی بود که سهم بازار اینواکر کمتر از 10 درصد را نشان میداد.
مال میکسون که درآن هنگام معاون بازاریابی بخش محصولات اسکنر سی تی در شرکت تابعه تجهیزات تخصصی جانسون و جانسون بود فراسوی این مشکلات را میدید و از این رو کار خود را بر افزایش توان بالقوه تجهیزات پزشکی خانگی متمرکز کرد. با جمعآوری گروهی از سرمایهگذاران ناحیه کلِولَند، هدایت خرید کلی و تملک شرکت را به عهده گرفت. بودجه آن نیز از 5/1 میلیون دلار سرمایه صاحبان سهام و 5/6 میلیون دلار بدهی تأمین میشد. تأثیر تشویقهای پدر میکسون با بازتابهای ناشی از تربیت وی در محیط زراعی اسپیرو واقع در ایالت اوکلاهما که شهری کوچک بود و افراد رابطه نزدیکی با هم داشتند اعتماد به نفس، اراده قوی و تصمیم راسخ به میکسون بخشید.
مایکل اس. دِل
برخی خبرگان ممکن است اظهار کنند که سازماندهی و راهاندازی فعالیت اقتصادی سادهترین بخش شروع کار است، ولی ابقای آن دشوارترین و چالشانگیزترین مرحله است. در فصلهای قبل دیدیم که درصد هشداردهندهای از فعالیتهای اقتصادی شکست میخورند و دلیل شکست نیز به ندرت فقدان پشتوانه مالی یا مدیریت ضعیف بوده است. بررسی دقیقتر اغلب روشن کننده این نکته است که مشکلات حقیقی مربوط به مسائل بازاریابی است؛ از قبیل شناسایی مشتری، تعریف درست کالا و خدمات جهت برآوردن نیازهای مشتری، قیمتگذاری، توزیع، و تبلیغات.
از آنجایی که کارآفرین باید این مسائل را در کوتاهمدت و بلندمدت پیشبینی کند، لازم است طرح بازاریابی تدارک ببیند. همانطور که در فصل پیشین گفتیم، طرحریزی، دامنه گستردهای از فعالیتها را در بر میگیرد و قصد بر این است که به طور رسمی فعالیتها، راهبردها، وظایف، بودجهها و کنترلهای فعالیت اقتصادی را جهت نیل به اهداف مشخص و معینی با ذکر جزئیات تعریف کنیم.
مایکل اس. دِل مطالب فوق را بهتر از همه میداند. اکنون که در سنین بین سی و چهل به سر میبرد، فرد تازه نفسی در بازار بسیار رقابتی ریزرایانه است که در آن بسیاری از شرکتهای سابقهدارتر، با مشکلاتی روبهرو بوده یا حتی شکست خوردهاند. وی مبتکرترین و خلاقترین فرد در بازاریابی رایانه در دهه قبل شناخته شده و توانسته در بازاری به موفقیت برسد که دیگران آن را نشدنی میپنداشتند.
مایکل همیشه تمایلات کارآفرینانه داشت. در 12 سالگی حراج سراسری تمبر پستی با سفارشات پستی به راه انداخت که در نتیجه نخستین درآمد خود را به مبلغ 2000 دلار کسب کرد. اگر چه والدینش مایل بودند پزشک شود، خودش همیشه و به ویژه پس از ادامه تحصیل در رشته رایانه در دانشگاه تگزاس واقع در شهر آستین میدانست که روزی شرکت رایانهای خود را برپا خواهد کرد.
دِل، که از دست فروشندگان بیاطلاع مغازههای الکترونیکی به تنگ آمده بود، در سال 1984 و در 19 سالگی ترک تحصیل کرد و 1000 دلار پسانداز خود را برای راهاندازی شرکت رایانههای شخصی با مسئولیت محدود به کار انداخت و خیلی زود نام آن را به شرکت سهامی رایانه دِل تغییر داد. ایده فعالیت اقتصادی وی استفاده از بازاریابی ابتکاری با سفارشات پستی جهت رسیدن به مشتریانش بود. در واقع در اینجا بود که با نخستین مانع روبهرو شد: دستگاههای خود را از کجا تأمین کند. در ابتدا تصمیم گرفت رایانههای آی بی اِم را از بازار غیرقانونی خریداری کند چرا که شرکت آی بی اِم به عوامل توزیع خود اجازه نمیداد رایانههای شخصی را به کسی که قصد فروش مجدد آنها را دارد بفروشند. ولی، این امر برای رفع نیازهای مشتریانش کافی نبود، از این رو دوباره به سراغ قدرت ابتکار خود رفت، و با درک این مطلب که بسیاری از عوامل توزیع اغلب قطعات سختافزاری زیادی دارند که بخش قابل توجهی از آنها را نمیتوانند بفروشند، به سراغ این خردهفروشان رفت و پیشنهاد خرید مازاد قطعات را به قیمت تمام شده مطرح کرد. سپس رایانههای شخصی خود را با کارت تصویری و دیسک سخت آنها ارتقا بخشید و با بازاریابی مستقیم فروخت.
تایموتی برنس
Timothy Berners lee
“World Wide Web” اصطلاحی آشنا برای تمامی کاربران اینترنتی است که در سراسر این کره پهناور همه آنها به هر زبان و ملیتی که باشند یک برداشت مشترک از آن دارند. اما شاید بسیاری از شما دوستان اطلاعی نداشته باشید که این کلید ورودی سایتهای جهانی از کجا و توسط چه کسی پدیدار گشته است.
“Timothy Berners lee” در سال 1964 در لندن دیده به جهان گشود. از همان دوران کودکی عشق و علاقه فراوان به سر هم کردن اشیای کم ارزش دور و بر خودش جهت ساخت لوازم باارزشتر نشان میداد، بارها و بارها با کنار هم قرار دادن قوطیهای کنسرو برای خودش ماشینهای اسباببازی درست میکرد و آنها را مقابل چشمان کودکان همسایه به نمایش میگذاشت. هنگامی که اندکی بزرگتر شد به سراغ وسایل برقی رفت قطعههای ساده الکترونیکی ساخت “Tim” برای فروشندگان لوازم الکتریکی محله سکونتشان اصلاً قابل باور نبود.
سالها بعد در سال 1976 از کالج “Qeen” دانشگاه آکسفورد فارغالتحصیل شد و در همان زمان بود که اولین کامپیوتر خود را به همراه لحیم یک تکه آهن، چند قطعه TTL، یک عمل کننده 6800M و یک تلویزیون قدیمی ساخت. با انجام این کار، توسط یک شرکت مخابراتی با نام «Pleesy» که یکی از تولیدکنندگان بزرگ تجهیزات مخابراتی در بریتانیا به شمار میرفت، جذب شد. مدت دو سالی را که در آنجا بود توانست ایستگاههای تقویتی پیامها را تقویت بخشد و از این رو کمک بسیار موثری به این صنعت اهدا کرد.
دو سال بعد یعنی در سال 1978 از «Pleesy» جدا شد و به کمپانی بزرگ دیگری به نام «DGnash» پیوست، جایی که او با هوش و ابتکار بالای خود توانست یک نرمافزار حروفچینی برای چاپکنندههای هوشمند طراحی کند.
یک سال و نیم بعد به عنوان مشاور ارشد در لابراتوار فیزیک اروپا در سوییس به کار شد و در مدت شش ماهی که در آنجا فعالیت میکرد توانست برای خودش برنامه ذخیره اطلاعات ویژهای با کارایی بالا طراحی نماید، از آنجا که «Enquire» برنامه طراحی شده را تنها برای استفاده شخصی خودش ابداع کرده بود، درصدد انتشار آن برنیامد اما جالب اینجاست که همین برنامه بعدها زمینهساز طراحی «WWW» گردید.
با جدایی از لابراتوار فیزیک به کمپانی مشهور «CERN» پیوست، در همان جا بود که خلاقیت «Tim» در زمینه طراحیهای کامپیوتری بیش از پیش شهره خاص و عام شده بود و توانست با استفاده از توانایی بالایش در این امر برنامههای بسیار متنوعی را طراحی کند که از جمله آنها میتوان به «WWW» اشاره کرد.
این طراحی که در دسامبر 1990 انجام شد به افراد اجازه میداد تا با یکدیگر در یک وبسایت ارتباط برقرار نمایند و سرانجام در تابستان 1991 در اینترنت راهاندازی شد.