دانلود اصول جوشکاری فولاد های ساده کربنی ( کم کربن ، کربن متوسط وپر کربن ) و فولاد های عملیات حرارتی و پیشگرمی

دانلود اصول جوشکاری فولاد های ساده کربنی ( کم کربن ، کربن متوسط وپر کربن ) و فولاد های عملیات حرارتی و پیشگرمی

به طور کامل نمی توان اظهار داشت که تمام فلزات ، از قابلیت جوشکاری یا ظرفیت جوش پذیری خوبی برخوردارند. فلزاتی که در حالت جامد صد در صد در یکدیگر قابل حل شدن هستند ، بالاترین درجه قابلیت جوشکاری در یکدیگر را دارند و فلزاتی که قابلیت انحلال آنها در حالت جامد محدود است ، ظرفیت جوش پذیری کمتری دارند . بدیهی است ، فلزاتی که در حالت جامد در یکدیگر غیرقابل حل هستند ، با روشهای ذوبی نیز امکان جوشکاری آنها وجود ندارد . چنین فلزاتی را با روشهای جوشکاری فشاری در حالت خمیری (پلاستیک) به وسیله نیروی مکانیکی به یکدیگر اتصال میدهند و یا در بعضی موارد ، برای دستیابی به استحکام لازم از فلز واسط (سوم) استفاده میکنند این فلز سوم ، باید بتواند در هر یک از دو فلز دیگر نفوذ کرده یا حل شود.

بدین ترتیب ، همانگونه که ملاحظه میشود ، ظرفیت جوش پذیری فلزات به خواص متالوژیکی فلز و همچنین استحاله های فازی در هنگام ذوب و انجماد بستگی دارد.

به طور کلی عوامل تعیین کننده در جوش پذیری فلزات عبارتند از:

• آنالیز یا ترکیب شیمیایی فلز یا آلیاژ « فلزات پایه و پرکننده »
• عملیات حرارتی پیش گرمایی و پس گرمایی
• روشهای جوشکاری
• سایر عوامل خارجی و محیطی

در این بخش هدف آن است که ضمن بررسی قابلیت جوش فلزات و آلیاژهای متداول صنعتی ، تاثیر عوامل گوناگون بر ابن قابلیت و نیز روشهای هر آلیاژ مورد کنکاش قرار گیرد.

جدول(1-2) : قابلیت جوش پذیری انواع فولادها بر اساس فرایندهای مختلف جوشکاری