تعقیب نماز


در تعقیب نماز صبح

خداوندا  ز خود انوار رحمت                                                  رسان بر احمد و بر آل احمد

خدایا ره نمایان از خلافی                                                          که دارد با ره تو اختلافی

به اذن ات ره نمایان از خلافی                                              که دارد به ره تو اختلافی

خداوندا هر آنکس را تو خواهی                                                                هدایت گر شوی بر راست راهی

خداوندا  ز خود انوار رحمت                                                  رسان بر احمد و آل احمد

که آنان را تو خود کردی پسند  ه                                              پسندیده تر از هر عبد و بنده

خداوندا  ز خود انوار رحمت                                                  رسان بر احمد و بر آل احمد

از آن افضل ترین انوار رحمت                                        مبارک تر ز هرچه خیرو برکت

درود بی کران از خیر یزدان                                                   به جانها و به پیکرهای ایشان

خداوندا چنانم زنده گردان                                                     که گرداندی علی را هم بد انسان

و هم من را بدان گونه بمیران                                                               که میر اندی علی را هم بد انسان

سپس صد مرتبه گویم دعا وار                                                    من این ذکری که آید ذیل دیدار

خداوندا بیامرزم گناهان                                                           چو می آیم به سوی تو پشیمان

سپس صد مرتبت این جمله گویم                                             به لطف این دعا چون راه جویم

همی خواهم زربّ ام تندرستی                                                               نگه دارد تن ام را دردستی

سپس صد مرتبت گویم من این بار                                       پناهم بر خدا از آتش نار

سپس صد مرتبت گویم خدایا                                                  بهشتم را تو قسمت کن به عقبی

سپس صد مرتبت گویم خدایا                                                  زحورالعین خود قسمت کن عقبی

پس صد مرتبت گویم من این را                                         ثنای ایزد حق المبین را

نباشد ایزدی جز حق چو این است                                       ملک باشد چو حق است و مبین است

سپس صد مرتبت توحید گویم                                                 به جز حق چون خدایی را نجویم

سپس صد مرتبت گویم که رحمت                                        زحق بر احمد و بر آل احمد

و صد از مرتبت این جمله گویم                                                               به لطف این دعا گر راه جویم

خدا باشد منزه پاک و سبحان                                                      بود حمد و سپاس از آن یزدان

که جز ایزد خدایی نیست معبود                                                                بزرگی اش زهر چیزی است مشهود

ولاحول و ولاقوه به جز او                                                          که اعلا و بلند و اعظم است او

سپس صد مرتبت خوانم من این بار                                     از این ذکری که می آید به دیدار

هر آن چیزی که ایزد هست خواهان                                    همان می گردد و آن گردد آسان

ولاحول و ولاقوه به جز او                                                          که اعلا و بلند و اعظم است او

الهی من به صبح آورده شامت                                              زنم چنگی به اوج آن ذمامت

که نتوانم رسیدن هیچ دستی                                                     و هم از شر بر آن اش هیچ قصدی

زهر شرّی ذمامت هست فارغ                                         زهر نیرنگ و دست انداز و طارق

زهر شرّی ذمامت هست فارغ                                         زهر مخلوقت ای یزدان خالق

بر آن خلقی که پوشاندی سپر را                                                            زهر ترسیدنی دفع اثر را

بر آن خلقی که پوشاندی لباسی                                             زهر ترسیدنی باشد هراسی

تو پوشاندی لباس آشنایی                                                       ز حبّ آن رسول ات بر خدایی

تو پوشاندی لباس آشنایی                                                        ز حب اهل بیتش از خدایی

تو پوشاندی لباسی را از این دست                                      که باشد حاجب ام از هر بد و قصد

مرا حاجب چو دیواری بر آزار                                                            که باشد محکم از اخلاص و اقرار

که باشد محکم از اخلاص و اقرار                                                                بر این مطلب که بر حق اند و حق دار

زدن چنگی بر این پود و بر این تار                                          که آنان رشته حق اند و حق دار

زدن چنگی بر این رشته به هر تار                                                              که آنان بر یقین حق اند و حق دار

که من هم گر کسی را دوست دارم                                      از آنان دوستدار و خواستارم

و گر کردم زهر کس برکناری                                                 زآنان باشدم این برکناری

پس آنگاهم پناهی ده به آنان                                                  زهر چیزی که من گردیده ترسان

نگه دارم شدی از دشمنانم                                                     به ابداع زمین و آسمانم

تو ای رب ام خداوند عظیمم                                                               تو ای رب ام خداوند عظیمم

همانا ما نهاده شان به سدّی                                                         هم از پیش و هم از پس همچو بندی

پس آنان را نهاده ما به گوری                                                                 که اینان خود نبینند این ز کوری

سپس ده مرتبت خوانم من این را                                       من این ذکر امیرالمومنین را

بود سبحان و پاکیزه است یزدان                                            بزرگ است و ولی بر حمد انسان

ولاحول ولاقوه به جز او                                                              که اعلا و بلند و اعظم است او

سپس ده مرتبت گو یا وناطق                                                   بخوانم ذکری از مولای صادق

به نام حق که رحمن و رحیم است                                        که هم بخشنده و هم او رحیم است

ولاحول ولاقوه به جز او                                                              که اعلا و بلند و اعظم است او

سپس ده مرتبت گو یا وناطق                                                   بخوانم ذکری از مولای صادق

خداوندا همانا از تو خواهم                                                           بر آن حقّی که از تو در پناهم

رسان بر احمد و بر آل احمد                                                     درود بی کران و خیرو رحمت

قراری ده به چشمانم ز نورت                                                  و بردنیم زذات خود بصیرت

یقینی نه به دل پروردگارم                                                        و اخلاقی بنه در من به کارم

قرارم ده سپاسی ای خدایم                                                   تو تا وقتی که من زنده به نایم

سلامت را بنه در قلب خویشم                                                              فراوانی بنه در رزق خویشم

اسلام علیکم یا رسول الله و اهل بیت المعصومین

 

 

 

 

 

 

در تعقیب نماز ظهر

نباشد ایزدی جز حق یگانه                                                         که او حق است و باشد او یگانه

به جز حق کو خداوند عظیم است                                            به جز حق کو خداوند حلیم است

به جز حق کو خداوند حلیم است                                             که او صاحب بر آن عرش کریم است

بود حمد و ستایش بحر یزدان                                                     که او باشد خدا بر عالمیان

الهی از تو خواهم من ز حاجت                                            همه اسبابت از ایجاد رحمت

الهی دارمت این مسئلت را                                                              ز تصمیمات تو از مغفرت را

الهی از تو می خواهم به حاجت                                                             ز تقسیم ات به نیکی و سلامت

الهی از تو می خواهم ز احسان                                                                برائت با سلامت از گناهان

منه بر من گناهی جز ز بخشش                                                 و اندوهی خدایا جز گشایش

مده بیماری ام پروردگارا                                                          به جز آنکه تو خواهی ام شفا را

منه بر من تو عیبی یا نکوهش                                                    جز آنکه خواهی اش مخفی به پوشش

منه رزقی  ز روزی ات ز احسان                                         به جز آنکه تو خواهی اش فراوان

منه ترسی و یا خوفی الهی                                                           جز آنکه بخش ام ایمن پناهی

مده سوئی به سوی من الهی                                                      جز آنکه بر من اش وارونه خواهی

مده حاجت جز آنی که پسند است                                        مرا در آن صلاحت بهره مند است

برآورده  مکن من را ز خواهش                                                             جز آنم که بخشایی گشایش

تو که ارحم ترین در ارحمینی                                                   محقق کن که رب العالمینی

سپس ده مرتبت گویم من این را                                         ثنا و حمد رب العالمین را

زنم چنگی به رسمان خدایی                                                       کنم من اعتمادش بر خدایی

کنم همواره بر یزدان توکّل                                                      به هر امری و هر جزئی و هر کل

سپس گویم خداوندم الهی                                                       که او صاحب بود بر هر دعایی

الهی گر گناهم بزرگ است                                                    تویی اعظم تر از آنچه بزرگ است

گرم سنگین شده هر عذر و تقصیر                                           تو اولی تر ز هر چیزی به تکبیر

اگر بخل مرا ثبت و دوام است                                         تو را بخشنده تر از آن مرام است

بیامرزم خدایا از گناهان                                                           ز مجد و بخشش ات از لطف و احسان

زیادی ام به کوتاهی و نقصان                                                 تو بخشا از کرامات نمایان

خدایا بخل من را کن ز نبیان                                                               به فضل و بخشش و جودت ز احسان

خدایا آنچه با ما هست نعمت                                                 ز تو باشد تویی ارباب نعمت

نباشد ایزدی جز تو یگانه                                                            تو واحد بر بقایی بی کرانه

بیامرزان مرا از آنچه کردم                                                    همی خواهم که سویت بازگردم

 

 

 

 

در تعقیب نماز عصر

همی خواهم من آمرزش ز ربی                                                              که جز اویم نباشد هیچ حقّی

به جز ربی که حی بی کران است                                           که هم بخشنده و هم مهربان است

که صاحب بر جلال است از تمامت                                               و هم صاحب بود او بر کرامت

همی خواهم که سویش بازگردم                                                 پذیرد آنچه سویش توبه کردم

بسان توبه عبد ذلیلی                                                                 و هم چون بنده خوار و فقیری

فکار است او گدایی زارمانده                                                 پناهنده است و از خود بازمانده

که از تیمار خویشش بازمانده                                                        و از نفع و ضرر در کار مانده

تملّک او ندارد بر حیاتش                                                        و هم صاحب نباشد بر مماتش

که هم وامانده او در کار دنیا                                                       و هم مالک نباشد روز عقبی

خداوندا همی خواهم پناهی                                                         که ربّ من تو هستی و خدایی

پناهت می دهم من از درونی                                                               که سیرایی ندارد از فزونی

پناهت می دهم من از ضمیری                                            که لایخشع بود در سر به زیری

و از عملی که بی سود است سودا                                                              نماز بی فراز و بی بلندا

پناهت می دهم من از دعایی                                                               که ناخواهی شنیدن از نوایی

خداوندا همی خواهم زراحت                                                 که بعد از سختی ام آید فراغت

خداوندا همی خواهم گشایش                                                     ز بعد مشکلم این راست خواهش

همی خواهم فراوانی ز نعمت                                                  ز بعد تنگی روزی و شدّت

خداوندا ز هرچیزی که با ماست                                                             ز نعمتهای تو در دار دنیاست

نباشد جز توام معبود و یزدان                                                  تو واحد بر بقا  هستی و سبحان

بیامرزم ز بدا ز هرچه کردم                                                     همی خواهم به سویت باز کردم

در تعقیب نماز مغرب

پس آنگاهی که گفتی ذکر زهرا                                                 تو خوانی این دعای مغفرت را

همانا چون خداوند و ملائک                                                       نبی را رحمتی خواهند یک یک

الا ای مردمان نیک ایمان                                                    بر او خواهید از رحمت فراوان

خدایا بر نبی و آل احمد                                                            و بر بیت اش فرست انوار رحمت

سپس خوان هفت باری این دعا را                                    اگر خواهی اجابت بر دعا را

به نام حق که رحمن و رحیم است                                        که هم رحمن و هم ما را رحیم است

ولا حول ولاقوه به جز او                                                             که اعلا و بلند و اعظم است او

سپس خوانی سه باری این دعا را                                           اگر جویی تقّرب بر خدا را

ستایش مر خدایی چون نخواهد                                                                نگردد آنچه آن را غیر خواهد

سپس خوانی به فرجام دعایت                                                                اگر خواهی تقرب از خدایت

منّزه تر ز تو پروردگاری                                                          نباشد در دو عالم کردگاری

بیامرزان مرا کل گناهان                                                         که مر آنان به جز تو نیست غفران

نمی بخشد زمن کل گناهم                                                       به جز ربّ ام که باشد او پناهم

السلام علیک یا رسول الله محمد مصطفی

 

 

 

 

 

 

در تعقیب نماز اشاء

خداوندا نباشد دانشی بر                                                           مکان روزی ام بر جای اندر

و هر آیینه  می جویم مکانش                                                    به هر گردش ز لحظات زمانش

به هر لحظه که بر من در حظور است                                        گذر دارد ز قلبم در عبور است

به هر شهری به دنبالش روانم                                                  پی رزقی که من طالب بر آنم

همی گردم تمتم کوی و بلدان                                                  پی روزی خود من هستم حیران

ندانم من که جای آن کجا است                                         ندانم من که آیا در هواست

نمی دانم که آیا در جبال است                                                              و یا اندر زمین آن را وصال است

و یا در آسمان یا آنکه صحرا                                                         که باشد روزی ام شاید به دریا

و آیا رزق من اندر چه دستی است                                      چو در دستی بود آن دست از کیست

همی دانم که علمش در کف توست                                       و آسایش همه اندر ید توست

تو ای بر روزی ام صاحب به تقسیم                                   به لطف خود سبب کارم به ترحیم

پس آنگاهت خدایا و خیر و رحمت                                     رسان بر احمد و آل احمد

خداوندا مقرر کن فراوان                                                       بر آنچه می دهی وز  رزق آسان

رسیدن را بر آن ام بخش تقریب                                     و جستن را میند از ان به تعذیب

مرنجانم  به نافرجام تاثیر                                                                                                 بر آن جستن که روزی نیست تقدیر

تو را بر من نیازی نیست رنجش                                                              نیاز من به لطف ات هست خواهش

پس آنگاهت خدایا خیر و رحمت                                                             رسان بر احمد و بر آل احمد

ز فضل خود رسان بر بنده خویش                                                                تویی صاحب بر آن بنده خویش

که تو صاحب بر آن فضل عظمی                                                             خداوندی و رحمن و رحیمی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *