دانلود پاورپوینت باغ های ایرانی و کوشک های آن
Persian gardens
ایرانیها از قدیم الایام به ساختن باغ و باغچه در حیاطها و دور و بر بناها علاقه خاصی داشته اند. شاید خاطره میهن اصلی و خاستگاه قوم آریا منشأ این علاقه بوده است. آنها باغچه هایی را که در اطراف بنا می ساختند «په اره دئسه» می نامیدند، که به معنای پیرامون دژ یا «دیس» بود. «دیس» یعنی بنا و کسی را که دیس می ساخت «دیسا» یعنی بنا می خواندند.
واژه پردیس به معنای بهشت، در زبان عربی به فردوس و در زبانهای دیگر به پارادایزر تبدیل شده است. خود بهشت یا «وهشت» به معنای بهترین زندگی است و این بهشت به شکل باغی سرسبر و خرم و زیبا مجسم می شده است. ما برای این مفهوم واژه های جنت، فردوس، بهشت یا رضوان را به کار می بریم. در فارسی قدیم واژه پالیز هم به همین معنا بوده است. چنان که فردوسی گفته است: «وزآنجا به پالیز بنهاد روی».(پیرنیا،1373، 5و4)
امروزه این واژه در زبان یونانی به صورت paradeisos به معنی باغ، و در زبان فرانسه به صورت paradis و در زبان انگلیسی به صورت paradise به معنی بهشت به کار برده می شود. (آریان پور،1365، 29)
نام دیگر این فضای سرسبز و دل انگیز «باغ» است. باغ واژه ای فارسی است که در زبان پهلوی نیز به همین شکل بکار برده می شده است.
باغ ایرانی از قدیمی ترین و مهم ترین باغ های جهان به شمار می رود و در نوشته های یونانیان و تورات و … از آن سخن بسیار رفته است.
کشاورزی و باغ سازی در آیین ایران قدیم با قرب و منزلتی موکد توصیه شده است. با گرویدن ایرانیان به دین اسلام این دیدگاه از عمق بیشتری برخوردار و باعث ترویج باغ سازی ایرانی در اقصی نقاط عالم اسلامی گردید.(دیبا،1374، 25)
ویل دورانت در تاریخ تمدن می نویسد که باغ به سبک ایرانی مورد تقلید سایر ملل نیز قرار گرفته و هم در بین مسلمین و اعراب و هم در هندوستان رواج یافته است و در قرون وسطی موجب الهام اروپائیان گردیده است.
در چنین دورانی بیشتر شهرهای ایران در محاصره باغهای سرسبز و انبوه پناهگاهی برای آسایش ساکنان آنها بوده، و شهرهائی چون اصفهان و شیراز و چند سده پیش از آن نیشابور و بلخ و هرات و سمرقند و بخارا از نظر زیبائی، طراوت و ظرافت و داشتن باغهای بزرگ و بی نظیر بی شمار در دنیای آن روز به خود می بالیده است.
جهانگردان اروپائی همچون پیترودلاواله و شاردن که در آن عهد باغهای اصفهان را دیده اند یادآور شده اند که برای اولین بار در عمر خود چنین مناظری را مشاهده کرده اند.
شیوه باغ سازی در کشورهای شرقی نیز از باغهای ایران بهره گرفته است. با برشاه از شاهان مغولی حاکم بر هند شیوه باغ آرایی ایرانی را به سرزمین هند برد و باغهایی در آگرا واقع در شمال هند احداث کرد که معدودی از آنها تا به امروز موجود است.
(آریان پور،1365، 31و30)
اعتقاد به بهشت بعد از مرگ در سایر اعتقادات مذهبی نیز وجود داشته است که از آن جمله می توان به اعتقادات مصریان باستان و هندوان اشاره کرد و از دیدگاه چینی ها و ژاپنی ها روح انسان پس از مرگ و طی مراحل سخت، در قالب تازه ای به زمین باز می گردد و یا در بهشتی که شباهت تام به روی زمین دارد به آرامش و سعادت جاوید می رسد. در ایران قدیم معتقدات آیین «مزدیسنی» در مورد بهشت کاملاً روشن است که دارای سه «سرا» است که از سرای سوم به بارگاه جلال اهورا و عرش باری تعالی می رسد.
فرمت فایل: Powerpoint (قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 29
حجم: 1.07 مگابایت