کلمه “فردوس” (بهشت) از واژه ی فارسی “پردیس” گرفته شده که خود از کلمهی “پرادئزا” از زبان مادی گرفته شده است. در بعد از اسلام استفاده از کلمهی “فردوس” برای باغ ایرانی، نمادی از بهشت را یافت. زیرا مسلمانان در انطباق با توصیف بهشت در قرآن کریم، سعی کردند، در این جهان فناپذیر، جلوهای از فناناپذیری و جاودانگی جهان ابدی و باغهای بهشتی را به نمایش بگذارند. به همین دلیل در باغها معمولاً درخت همیشه سبز سرو که با قامت کشیده خود، نشانی از عظمت و بقا و تداوم دارد،را میکاشتند.
در جریان برپایی یک پایتخت یادمانی که نشان دهنده اقتدار هخامنشیان بود،کوروش با بلندپروازی یک باغ را نیز در برنامه ساختمانی خود گنجاند. باغ پاسارگاد به فرمان کوروش بزرگ در(559تا530ق.م)طراحی واحداث شده است.
باغ های سلطنتی آشور و بابل همواره بخشی مجزا یا مکمل برای کاخ بوده اند، اما می بینیم که کاخ های کوروش با ایوان های طولی وفضای بازاطراف خود به عنوان بخشی مکمل ازطرح مفصلی به کاررفته اند که درآن،به تعبیری خود باغ به صورت اقامتگاه سلطنتی در می آید.
باغ سازی در ایران از قدمت طولانی برخوردار می باشد . و تاریخی بیش از دو هزار سال دارد. چهار باغ، که اصل اساسی باغسازی ایران است از ابداعات کوروش در خلق محوطهی کاخ پاسارگاد به شمار میرود .
فرمت فایل: Powerpoint (قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 18
حجم: 1.45 مگابایت