· شهر هوشمند در ادامه نظریه رشد هوشمند
· تفاوت شهر هوشمند با شهر دیجیتال
· اولین همایش ملی شهر خلاق
· فاکتورهای شهر هوشمند
· تعاریف شهر هوشمند از مقاله تئوری شهر هوشمند و حکمروایی شهری
· تئوری شهر هوشمند
· سبک زندگی در شهر هوشمند
· رقیب جدید سیستم GPS آمریکا/ آغاز فعالیت شبکه بومی ناوبری ماهواره ای چین
· شهرسازی الکترونیک و شهروند الکترونیک
· کاربردهای سیستمهای هوشمند حمل و نقل در برنامهریزی شهری ویژه سیستم اتوبوس
شهر هوشمند در ادامه نظریه رشد هوشمند
ساختمان و برنامهریزی جامعه هوشمند به دنبال رشد هوشمند است. رشد هوشمند بیشتر از اصطلاح هوشمند در بافت شهری پیش از ظهور مفهوم شهر هوشمند بهکار شده بود. جنبش رشد هوشمند در طول دهه 1990به عنوان دولت قوی و واکنشی جامعه محور در مقابل بدتر شدن روند تراکم ترافیک، ازدحام بیش از حد، آلودگی هوا و تراکم مدارس، از دست دادن فضای باز، محو ارزش مکانهای تاریخی و بالا رفتن سرسامآور هزینههای عمومی امکانات حکمفرما بود. شهر هوشمند مشابه بعضی از توابع طرح های رشد هوشمند شهری به عنوان حل کننده مشکل در داخل و یا فراتر از صلاحیت حوزههای فیزیکی جامعه است.با این حال، مفهوم رشد هوشمند در درجه اول رشد شهری به عنوان جایگزین یا پادزهر پراکندگی فضایی[1]را پوشش میدهد.
مفهوم کلی رشد هوشمند در برابر برنامهریزی بیمار، توسعه ناهماهنگ باعث جنبش رشد هوشمند شده است . برنامه ریزی شهری بر اساس حکمروایی با ذینفعان متعدد برای رشد هوشمند ضروری است، ابتکارات شهر هوشمند حکومت را برای رسیدن به موفقیت خود ایجاب مینماید.
Urban Land Institute. (1998). ULI on the Future: SmartGrowth. Washington, DC: Urban Land Institute.
ترجمه: حکیمه قنبری- دانشجوی دکترای جغرافیا- برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
تعاریف شهر هوشمند از مقاله تئوری شهر هوشمند و حکمروایی شهری
پنجشنبه هجدهم مهر 1392 :: 10:50 :: نویسنده : حکیمه قنبری
اصطلاح “شهر هوشمند” هنوز به طور بسیار گستردهای در ادبیات برنامهریزی فضایی یا تحقیقهای شهری استفاده نشده است و هنوز هم شناسایی جنبههای مختلف آن به عنوان یک اصل برای بسط جزئیات بیشتر به طور کامل ممکن نیست (Giffinger, 2007:10 ). میشود آن را فنآوری، رشد و نمو، یا قوانین و مقررات اداری تلقی نمود. شهر هوشمند بیش از یک شهر دیجیتال است.شهری هوشمند است که قادر به پیوند سرمایه فیزیکی با سرمایه اجتماعی به منظور توسعه خدمات بهتر و زیرساخت باشد. آن گونه است که قادر به گرد همآوردن فنآوری، اطلاعات، و دیدگاه سیاسی، برحسب یک برنامه منسجم و بهبود خدمات شهری میشود. اشتباه است فکر کنیم که ساخت شهرهای هوشمند نیاز به سرمایهگذاری فقط در حوزهIT (فنآوری اطلاعات) دارد؛ آنچه شهرها نیاز دارند استفاده از IT به عنوان وسیلهای برای انتقال اهداف و مقاصد محلی (و ملی و سطوح EU)است (Giffinger& et.all , 2007: 10).
شهر هوشمند مکانی ممتاز برای توسعه پایدار است، که در آن به مسائلی مانند ترافیک، مصرف انرژی، آلودگی، تخریب سرزمین و غیره از طریق یک رویکرد نوآورانه و سیستماتیک، بر اساس ارتباط و تبادل اطلاعات با هدف بهینهسازی فرآیندها پرداخته شده است. آن برای تبدیل به سرمایه کردن سرمایهگذاریهای گذشته، به روز رسانی و بهینهسازی زیرساختها و سیستمها، بهبود کیفیت زندگی و حتی ساخت شهر با دسترسی بیشتر اجازه میدهد(Giovanni Borga and et.all, 2011:7).
کارگلیو و همکاران (2009) معتقدند: “شهری هوشمند است که سرمایهگذاری در سرمایههای انسانی و اجتماعی و زیرساختهای ارتباطی سوختی سنتی(حمل و نقل) و مدرن(ICT) رشد پایدار اقتصادی و کیفیت بالای زندگی، با مدیریت عاقلانه منابع طبیعی، از طریق حکومت مشارکتی در آن انجام پذیرد (Caragliu et. All, 2009: 49-59)”. در تعریف مذکور مفهوم شهر هوشمند شامل مفهوم حکومت است. به گفته مؤسسه تحقیقات فورستر، حکومت هوشمند هسته شهرهای ابتکاری هوشمند (Belissent, 2011) است، بنابراین با درک بهتر این مفهوم به منظور ترسیم مرزها و جدایی اجزای آن تبدیل به برترین خواهد شد (Misuraca & et.all, 2011). زمینههای مختلفی از فعالیتها وجود دارد که در مبانی نظری اصطلاح شهر هوشمند بیان شده است:صنعت، آموزش و پرورش، مشارکت، زیرساختهای فنی، عوامل مختلف نرمافزار؛ در نهایت ما میتوانیم شش ویژگی را بر طبق شکل2 به عنوان چارچوبی برای بسط بیشتر شهرهای هوشمند شناسایی کنیم که باید این یافتهها را ترکیب کرده و عوامل اضافی را درآن بگنجانیم. شهر هوشمند دارای شش ویژگی؛ جابجایی هوشمند، اقتصاد هوشمند، محیط زیست هوشمند، جامعه هوشمند، زندگی هوشمند و دولت هوشمند است(Giffinger &et.all: 2007؛ &et.all: 2010 Giffinger ؛ McCarthy& et.all: 2008؛ Toppeta: 2010).
این شش محور با نظریههای سنتی نئوکلاسیک و منطقهای رشد و توسعه شهری ارتباط برقرار میکنند. به طور خاص، محورها بر اساس – به ترتیب – نظریههای رقابت منطقهای، حمل و نقل و فناوری اطلاعات و ارتباطات اقتصاد، منابع طبیعی، سرمایه انسانی و اجتماعی، کیفیت زندگی و مشارکت شهروندان در حکومت شهرها هستند.
(از آنجا که این مقاله هنوز انتشار نیافته است، لطفا در صورت استفاده به شکل زیر ماخذ داده شود: روستایی.شهریور، قنبری. حکیمه، (1392 درحال انتشار) ، تئوری شهر هوشمند و حکمروایی شهری، ص 1تا 28، برداشت از وبلاگ (www.smartcity.blogfa.com)
تفاوت شهر هوشمند با شهر دیجیتال
جمعه بیست و ششم مهر 1392 :: 22:3 :: نویسنده : حکیمه قنبری
طرح شهرهای هوشمند تلاش آگاهانه برای استفاده از فناوری اطلاعات برای تبدیل زندگی و کار در منطقه خود در راههای مهم و اساسی به جای راههای افزایشی است. تمایز مفهومی و عملی بین شهرهای دیجیتال و شهر هوشمند وجود دارد. برچسب شهر هوشمند معمولا برای توصیف شهری که توانایی پشتیبانی از روش های یادگیری، توسعه فنآوری، و نوآوری را دارد استفاده می شود. در این معنا، هر شهر دیجیتال الزاما باهوش نیست، اما هر شهر هوشمند دارای اجزای دیجیتال است. نظرات در ارتباط بین شهر واقعی و شهر مجازی متفاوت است. شهرهای دیجیتال شامل هر تابعی از شهر مانند کار، مسکن، جنبش، تفریح و سرگرمی و محیط زیست است.
شهر هوشمند در درجه اول شامل توابع پژوهش، انتقال تکنولوژی، توسعه محصول و نوآوری فنآوری، به عنوان بستر صنایع نوآورانه شبیه به شهر دانش است.
Komninos, N., & Sefertzi, E. (2009). Intelligent cities: R&D offshoring, Web 2.0 product development and globalization of innovation systems. Paper presented at the Second Knowledge Cities Summit 2009. Available at http://www.urenio.org/wpcontent/uploads/2008/11/Intelligent-Cities-Shenzhen-2009-Komninos-Sefertzi.pdf
ترجمه: حکیمه قنبری- دانشجوی دکترای جغرافیا- برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
فاکتورهای شهر هوشمند
پنجشنبه هجدهم مهر 1392 :: 10:57 :: نویسنده : حکیمه قنبری
اقتصاد هوشمند (رقابت)
§ روح نوآورانه§ کارآفرینی§ تصویر اقتصادی و علائم تجاری§ بهرهوری§ انعطاف پذیری بازار کار§ بین المللی بودن§ قابلیت تبدیل
جامعه هوشمند (رقابت)
§ سطح صلاحیت§ وابستگی به یادگیری با عمر طولانی§ کثرت قومی و اجتماعی§ انعطاف پذیری§ خلاقیت§ جهان وطنی/ ذهن باز § مشارکت در زندگی عمومی
دولت هوشمند (مشارکت)
§ مشارکت در تصمیم گیری§ خدمات عمومی و اجتماعی§ حکومت شفاف§ استراتژی های سیاسی و دیدگاهها
جابجایی هوشمند (حمل و نقل و ICT )
§ دسترسی محلی§ دسترسی ملی(درونی)§ دسترسی به زیرساختهای فناوری اطلاعات و ارتباطات ICT – § سیستم های حمل و نقل پایدار، نوآور و ایمن
محیط زیست هوشمند (منابع طبیعی)
§جذابیت شرایط طبیعی§آلودگی§حفاظت از محیط زیست§مدیریت منابع پایدار
زندگی هوشمند (کیفیت زندگی )
§ امکانات فرهنگی§ شرایط بهداشتی§ ایمنی فردی§ کیفیت مسکن§ امکانات آموزش و پرورش§ جذابیتهای توریستی
§ انسجام اجتماعی
Griffinger, 2007: 12
(از آنجا که این مقاله هنوز انتشار نیافته است، لطفا در صورت استفاده به شکل زیر ماخذ داده شود: روستایی.شهریور، قنبری. حکیمه، (1392 درحال انتشار) ، تئوری شهر هوشمند و حکمروایی شهری، ص 1تا 28،