مسجد شیخ لطفالله از شاهکارهای معماری و کاشیکاری قرن یازدهم است و به فرمان شاه عباس اول در مدت 18 سال بنا شده است.
سر در معرق مسجد شیخ لطفالله تا پایان سال 1011 ساخته شده و اتمام ساختمان و تزیینات آن در سال 1028 قمری پایان یافت.
کتیبهُ سر در مسجد شیخ لطفالله به خط ثلث علیرضا عباسی دز سال 1012 قمری است و معمار و بنای مسجد، استاد محمد رضا اصفهانی بوده است که نام او در داخل محراب مسجد در دو لوحهُ کوچک آورده شده است.
شیخ لطف الله از علمای بزرگ شیعه از مردم میس و از قراء جبل عامل؛ لبنان امروزی بوده است که به دعوت شاه عباس اول، اصفهان را محل اقامت خود قرار داد.
به منظور تجلیل ازاو مسجد شیخ لطفالله برای تدریس و نمازگزاری وی اختصاص داده شد و وجه تسمیهُ مسجد مزبور به نام شیخ لطفالله از همین جهت است. شیخ لطف الله 6 سال قبل از در گذشت شاه عباس اول وفات یافت.
مسجد شیخ لطفالله داراى گنبدى است که از درون و بیرون با کاشىکارىهاى زیبا پوشیده شده است. این گنبد روى چندین تاق کنگره دار مرتفع استوار است و با آیات قرآنى آراسته شده است.
در فراز مسجد شیخ لطفالله دایرهاى وجود دارد که داراى منافذى است که با تزیینات فلزى آراسته شده است و براى روشنایى و تهویه به کار مىرود.
این گنبد به نقوش اسلیمى بسیار ظریفى تزیین شده که در قشر خارجى به یک ستاره هشتگوش ساخته شده از کاشىهاى معرق رنگارنگ منتهى مىشود.
قلّه آن نیز به کلاهکى منتهى مىشود که با کرههایى منظم تزیین شده است، محراب از یک طاق دندانه دار تشکیل شده که بر فراز آن نقوش ظریف اسلیمى نقش بسته است.
این طاق کنگرهدار از داخل داراى مقرنسهاى صدفى شکل است که در انتهاى آن به نقوش گیاهى زیبایى آراسته شده است.
مسجد شیخ لطفالله از لحاظ زیبایى نقوش و اسلیمى هاى به کار رفته در آن بىنظیر به شمار مىآید.
فرمت فایل: Powerpoint (قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 23
حجم: 1.37 مگابایت