دانلود پایان نامه روشهای ازدیاد برداشت از مخازن نفتی

دانلود پایان نامه روشهای ازدیاد برداشت از مخازن نفتی

دانلود پایان نامه روشهای ازدیاد برداشت از مخازن نفتی

پروژه فارغ التحصیلی دوره کارشناسی ارشد مهندسی نفت (بهره برداری از منابع نفت)

مقدمه:

استفاده صحیح از منابع نفتی کشور، به منظور افزایش طول عمر آنها و برخورداری نسل­های آینده از این ذخایر خدادادی، ایجاب می‌کند تا با مدیریت صحیح این منابع آشنا شویم.. از نکات قابل توجه در مدیریت مخازن، اتخاذ روش­هایی برای حفظ و صیانت مخزن، بالابردن راندمان تولید و سعی بر نگه ‌داشتن آن در حد مطلوب در طول زمان می­باشد.

در متن زیر سعی شده است تا ضمن آشنایی اجمالی با روش­های ازدیاد برداشت از مخازن نفتی، بستری برای انعکاس نظرات کارشناسان کشور به منظور ارائه راه حل­های مناسب در بهبود عملکرد مخازن نفتی ایجاد شود.

روش­های به‌کار رفته جهت افزایش بازده عبارتند از :

*تزریق گاز

*تزریق آب

*تزریق متناوب آب و گاز

* روش حرارتی

* تزریق فوم و ژل­های پلیمری

* استفاده از مواد شیمیایی کاهش‌دهنده نیروی کشش سطحی

* استفاده از روش میکروبی(M.E.O.R.)

تزریق گاز: روش تزریق گاز به دو صورت امتزاجی و غیر‌امتزاجی صورت می­گیرد. در روش امتزاجی، گاز طبیعی با افزودن ترکیبات هیدروکربنی میانی c2 تا c6 غنی می­شود؛ به‌طوری که بخش غنی‌شده گاز تزریقی که در ابتدای کار تزریق می­گردد، با نفت مخزن امتزاج یافته و آن را از درون خلل و فرج سنگ مخزن به طرف چاه­های تولیدی هدایت می­کند. راندمان افزایش بازیافت در این روش، بیشترین درصد را به خود اختصاص می­دهد و اگر سنگ مخزن دارای خواص همگن و یک­دست و تراوایی آن نیز مناسب باشد، به 65 تا 75 درصد حجم نفت باقی‌مانده، می­توان دست یافت.

در روش غیر امتزاجی، گاز به مخازن نفتی تزریق می­گردد که این تزریق نسبتاً ارزان است و در تعدادی از مخازن نفت‌خیز خشکی و دریایی ایران اعمال می­گردد. در این روش، گاز تزریقی در قسمت بالای مخزن متراکم می­شود و فشار مخازن را افزایش می­دهد و حرکت نفت را سهولت می­بخشد.

باید توجه داشت که لزومی ندارد گاز تزریقی حتما از نوع ترکیبات هیدرو­کربنی باشد. در کشورهای صنعتی، از گازهای خروجی از تاسیسات بزرگ صنعتی که بخش اعظم آن ‌را دی­اکسیدکربن تشکیل می­دهد، برای تزریق استفاده میشود. در این روش، حتی راندمان بالاتر از تزریق گاز­های هیدرو­کربنی است و فواید زیست‌محیطی نیز در پی دارد.

تزریق آب: در این روش، آب به عنوان عامل فشار‌افزایی به مخزن به کار برده می­شود.
تزریق آب و گاز: از تزریق متناوب آب و گاز برای افزایش فشار در مخزن نیز می­توان سود جست. در مورد روش تزریق آب به مخزن نیز باید در استفاده از این روش کمال احتیاط را به کار برد. برخی کارشناسان اعتقاد دارند، بازده این روش مطلوب نیست، زیرا راندمان کار نهایتاً 35 درصد می­باشد و اولویت در استفاده از روش تزریق گاز خواهد بود. تزریق آب بیشتر برای مخازن شنی کاربرد دارد و برای مخازن نفتی کشور که عمدتا شکاف­دار هستند نباید مورد استفاده قرار گیرد.

روش حرارتی: روش‌های حرارتی معمولاً در بهره­برداری از مخازنی که نفت آنها نسبتا سنگین است، به کار برده می­شود و برای نفت خام با شاخص API بین 10 تا 20 کاربرد دارد. حرارت‌دادن به منظور کاستن گران‌روی شامل تزریق آب داغ یا بخار به درون مخزن و یا ایجاد حرارت به کمک انرژی الکتریکی می­باشد.

روش تزریق مواد شیمیایی و یا فوم: این روش به منظور کاهش نیروی کشش سطحی بین سنگ و سیال، با تنظیم نسبت تراوایی به گران‌روی نفت مخزن, مورد استفاده قرار می­گیرد. استفاده از روش تزریق فوم و مواد شیمیایی، به طور مثال در برخی از میادین نروژ به صورت آزمایشی با موفقیت انجام پذیرفته است.

روش میکروبی: استفاده از میکروب­ها جهت تولید گاز به منظور افزایش بازده و یا دفع موادی که باعث کاهش غلظت و گران‌روی نفت و انتقال آسان آن به سمت چاه­های تولیدی می­شود، تحت روشی به نام MEOR انجام می­شود. روش‌های میکروبی از روش‌های نوین افزایش بازده ذخایر به شمار می­رود که این روش از جنبه‌های نوین کاربرد علوم بیو­تکنولوژی در صنعت نفت می­باشد

استفاده صحیح از منابع نفتی کشور، به منظور افزایش طول عمر آنها و برخورداری نسل­های آینده از این ذخایر خدادادی، ایجاب می‌کند تا با مدیریت صحیح این منابع آشنا شویم. از نکات قابل توجه در مدیریت مخازن، اتخاذ روش­هایی برای حفظ و صیانت مخزن، بالابردن راندمان تولید و سعی بر نگه ‌داشتن آن در حد مطلوب در طول زمان می­باشد.

فهرست مطالب