در مهندسی عمران، به هر گونه ایجاد عمدی حبابهای ریز هوا در بتن، دَربَرگیری هَوا و به مادهای که برای این کار به کار میرود افزودنی حباب هواساز گفته میشود.
?مهمترین کاربرد این مواد را می توان در موراد زیر خلاصه نمود:
– افزایش دوام بتن در برابر یخ بستن و ذوب شدن پیاپی
– مقاومت بتن در برابر پوسته شدگی سطح ناشی از یخ زداهای شیمیایی
– افزایش کارایی بتن و نفوذناپذیری بتن سخت شده به میزان زیاد
– افزایش میزان روانی بتن
– دادن حالت ارتجاعی و فنری به بتن
– کاهش جدا شدن دانهها و آب انداختن بتن
?کاربرد عمده این مواد در مناطق سرد و دارای یخبندان است زیرا در این مناطق آبی که داخل بتن نفوذ میکند، بر اثر یخ زدن و افزایش حجم به ساختار بتن به علت وجود حباب ها آسیب نمیرساند .
همچنین این مواد مقاومت بتن را در برابر تر و خشک شدنهای متوالی افزایش میدهد، زیرا بتنی که مرتباً در معرض شرایط تر و خشک قرار دارد، میزان انبساط آن دائم در حال تغییر است و وجود این حبابها باعث میشود که کاهش و افزایش حجم متوالی در بتن باعث ترک خوردن بتن نشود .
? از مهمترین مواد حبابساز می توان به چربیهای طبیعی ، اسید استتاریک ، اسید اولئیک ، مواد کف کننده ، پودر آلومینیوم در مجاورت قلیاییها و ترکیبات شوینده اشاره نمود.