مدیر Future systems (سیستم های آینده)
جان کاپلیکی، معمار اهل جمهوری چک و یکی از پیشگامان سبک معماری پایدار، در آوریل ۱۹۳۷ دیده بر جهان گشود. او پسر یک مجسمه ساز و تصویرگر گیاه شناسی بود. تحصیلاتش را در دانشکده هنرهای کاربردی و معماری پراک به پایان رساند. کاپلیکی زندگی خود را صرف کار بر روی پروژه سیستم آینده نمود. وی در سال ۱۹۶۸ در پی حمله شوروی به چکسلواکی به لندن مهاجرت کرد و دیری نپایید که در مرکز پمپیدو در کنار معماران مشهوری چون ریچارد راجرز و رنزو پیانو به طراحی پرداخت. وی با کمک همسر و همکارش آماندا نوت، اولین کار حرفه ای خود (طراحی استدیو سیستم های آینده) را در سال ۱۹۹۹ به مرحله اجرا درآورد. کاپلیکی و همسر اول یا بعبارتی شریک تجاری اش، آماندا لوت به علاقه ویژه ای “معماری حبابی” داشتند. خلق ساختارهای با فرم آزاد، ساختمان تندیس گونه بیرمنگهام (ملبس به پولک) و مرکز رسانه ای زمین کریکت درلندن که شبیه سفینه فضایی است از این جمله اند. زندگی زناشویی آنها بعد از ۱۵ سال به جدایی انجامید ولی آنها تا اکتبر سال گذشته شرکای کاری باقی ماندند. جان پس از نقل مکان رنزو پیانو و ریچارد راجرز به پاریس، همکاری خود را با گروه نورمن فاستر آغاز کرد. درخشش کاپلیکیپس از همکاری با نورمن فاستر و همکارنش به اوج خود رسید. کاپلیکی در سال ۲۰۰۷ با همسر دومش، الیزا کاپلیکی فوچسوا ازدواج کرد.
طراحی پلان های پیچیده و عجیب و غریب با الگوبرداری از ربات ها و طراحی خانه هایی که قابلیت جابه جایی با هلیکوپتر و بالگرد را داشتند، یکی از دستاورهای این معمار معاصر بود. در سال های ابتدایی دهه ۱۹۹۰ سیستم آینده به عنوان یک برنامه جهت ساخت بناهای واقعی محسوب نمی شد، اما در سال های بعد پروژه های ساخته شده کاپلیکی (از جمله کاخ پادشاخی هاور Hauer King House در سال ۱۹۹۴) به میزان چشم گیری مورد توجه عموم قرار گرفت.
با توجه روزافزون رسانه ها به معماری پایدار و معماران این جنبش، پروژه های بی شماری با هدف ساخت ساختمان های عجیب و منحصر به فرد به جان کاپلیکی پیشنهاد شد. طراحی موزه کاسا انزو فراری مورنا یکی از آثار ماندگار سبک پایدار و اثر ارزشمند کاپلیکی می باشد.
پیشنهاد طراحی کتابخانه جمهوری چک در سال ۲۰۰۷ به کاپلیکی که به عنوان اولین پروژه بزرگ او در وطنش تلقی می شد، با مخالفت شدید افراط گرایان سیاسی و معماران داخلی مواجه گشت. ، جان کاپلیکی، غروب روز چهارشنبه، ۱۴ ژانویه، در سن ۷۱ سالگی در پراگ در اثر حمله قلبی چشم از جهان فروبست.
این معمار موفق و ستاره درخشان عرصه معماری در حالی از دنیا رفت که هرگز دختر تازه به دنیا آمده اش را ندید و موفق به اجرای طرح اختاپوسی کتابخانه پراگ نشد.
موزه فراری مودنا
ساختمان تندیس گونه بیرمنگهام (ملبس به پولک)
جمله کاخ پادشاخی هاور Hauer King House
مرکز رسانه ای زمین کریکت لندن