منطقه تجاری لادفانس پاریس


 

حومه ی مهم شهر پاریس است در زمینی به مساحت 750 هکتار در غرب شهر پاریس و رود سن و همچنین درامتداد خیابان شانزه الیزه قرار دارد.بیرون منطقه ی قانونی شهر واقع شده است.در سال 1960 با ساخت اولین برج در محدوده ی قدیمی شهر اعتراضات کسترده ای در پاریس شد در نهایت با فشار ژیکار دستن این منطقه بدون کنترل شدید شهرسازی اقدام به ساخت آن شد.این پروژه به گونه ای طراحی شد که نسبت به پاریس متفاوت باشد و در حقیقت چنین هم شد.

این منطقه 3.5 میلیون فضای اداری تجاری دارد.یکی از مهمترین و بزرگترین مراکز اقتصادی تجاری جهان و اروپا محسوب می شود.با توجه به قوانین بسیار سخت برای ساخت وساز و عدم اجازه برای ساخت سلاختمان های بلند مرتبه در محدوده ی تاریخی پاریس بسیاری از مزسسات تجاری،دانشگاه ها،موسسات تحقیقاتی و وزارت خانه ها به حاشیه ی شهر پاریس به ویژه لا دفانس انتقال یافتند.

در زمان هوسمان در طرح نوسازی پاریس نظر بر این بود که دو پارک بوآدوبولونی و بوا دو ون سن از طریق کمربند سبزی به هم متصل شوند که کمربند سبز در محدوده ی فعلی لادفانس قرار داشته اما به دلایل مالی این امر صورت نگرفت.

شکل گیری ایده ی لادفانس به دهه ی 1920 بر می گردد.طرح های منطقه ای و مسابقه ای که در سال 1931 برای محور تارخی اتووال به لادفانس طراحی شده بود ایده ی مکان یک بخش تجاری در حاشیه ی پاریس را تقویت کرد. طرح سازمان و توسعه و منطقه ای که در سال 1956 تهیه شد پیشنهاد کرد که تراکم جمعیت مرکز شهر کاهش یافته و مراکز جمعیتی در حواشی شهر ایجاد شود و همچنین نظریه ی به وجود آمد که باید شخصیت هسته ی تاریخی پاریس حفظ شود.

پس از ساخت برج تورمونپارس شهرداری پاریس احداث ساختمان های بلند را ممنوع کرد ولی فرانسوی ها با توجه به جهانی شدن اقتصاد نیاز به یک منطقه ی تجاری اداری را احساس کردند.

در سال 1985 ا.پ.آ.د (سازمان ساماندهی منطقه ی لادفانس) تشکیل و پیشرفت پروژه ی که امروز به نام لادفانس می شناسیم آغاز شد.

نام پروژه از مجسمه ی لادفانس د پاریس که در سال 1883 به منظور بزرگداشت جنگ 1870 نصب شده بود گرفته شده است.دفانس به معنی دفاع است.

طرح های ارائه شده به منظور ساخت منطقه

1.(1964) از دو ردیف آسمان خراش ، هر یک به ارتفاع 100متر تشکیل شده بود ، که اطراف آن را واحدهای مسکونی احاطه کرده و یک فضای باز عمومی ، خطوط راه آهن را می پوشاند.

2.(1971) توسط ژرژ پمپیدو

3.(1978)توسط پرزیدنت ژیسکار دستن

آنچه امروز از لادفانس می بینیم در اصل سومین پیشنهاد بوده است.پرزیدنت دستن و ریموند بار نخست وزیر در طرح دخالت کردند با وجود اینکه پروژه با بودجه دولت ساخته می شد، آینده ی اقتصادی لادفانس مشخص نبود.ا.پ.آ.د در وضیعت مالی بدی قرار داشت.دولت مرکزی بر اساس تصمیم دستن منابع جدیدی را به صورت مستقیم از حساب های سپرده ی دولتی نزد بانک ها در اختیار پروژه گذاشت.یک سازمان ملی دولتی به نام داتار محدودیت های بیشتری را برای ساخت وساز در داخل شهر پاریس وضع کرد و نرخ متفاوتی برای مالیات در نظر گرفت،تا توسعه در لادفانس را ترغیب کند.ایده ی اولیه طرح مبتنی بر ایده ی لوکوربوزیه درباره ی یک شهر مدرن است.