زاها حدید عنوان دار بزرگترین معمار کنونی جهان


زاها حدید عنوان دار بزرگترین معمار کنونی جهان

زها ( زاها ) حدید در تاریخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۰ در بغداد به دنیا آمده است. ایشان مدرک ریاضیات خود را از دانشکاه آمریکایی بیروت اخذ کرد و سپس برای تحصیل در مدرسه معماری (AA)راهی لندن شد. زاها حدید (Zaha Hadid) که در حال حاضر تبعه و شهروند انگلستان می باشد از سال ۱۹۷۲ در انجمن معماری لندن (Architectural
Association in London) به تحصیل در رشته معماری پرداخت و در سال ۱۹۷۷ موفق به دریافت مدرک خود گردید. او پس از اتمام تحصیلات، به دفتر معماری متروپولیتن (Office
for Metropolitan Architecture) پیوست و به همراه همکاران خود در OMA، رم کولهاس (Rem Koolhaas) و الیا زنگلیس (Elia Zenghelis)، به تدریس در مدرسه معماری AA پرداخت و بعدها تا سال ۱۹۸۷، آتلیه شخصی اش را در مدرسه AA سرپرستی نمود.

زاها حدید اخیراً عهده دار کرسی استادی کنزو تانگه (Kenzo Tange) در مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد، و کرسی استادی سالیوان در دانشگاه ایلی نویز (Illinois)، مدرسه معماری شیکاگو، گردید و قبلاً نیز به عنوان استاد میهمان در دانشگاه هنر هامبورگ (Hochschule für Bildende Künste)، مدرسه معماری نولتن (Knolton)، استودیوی اوهایو و کارشناسان ارشد (Ohio and the Masters) در دانشگاه کلمبیا، نیویورک، تدریس نموده است. علاوه بر این، او عضو افتخاری آکادمی هنر و ادبیات آمریکا و همکار انستیتوی معماری آمریکا می باشد. وی در حال حاضر استاد دانشگاه هنرهای کاربردی وین در اتریش و دستیار درس طراحی معماری ائرو ساآرینن (Eero Saarinen) در ترم بهار ۲۰۰۴ دانشگاه ییل (Yale)، نیوهون (New Haven)، است.
حدید معماری است که پیوسته مرزهای معماری و طراحی شهری را گسترش می دهد. او در کارهایش با بهره گیری از مفاهیم فضایی جدیدی که تقویت کننده مناظر شهری موجود هستند، زیبایی شناسی نظری ای (غیرعملی) را پیگیری و تجربه می کند که تمام زمینه های طراحی از طراحی شهری تا طراحی داخلی و مبلمان را در برمی گیرد. با اینکه شهرت زاها حدید بیشتر بخاطر اصلی ترین کارهای ساخته شده اش می باشد، اما علایق و دل مشغولی های عمده او مستلزم اشتغال همزمان وی به فعالیت حرفه ای، تدریس و پژوهش است.

حدید اساس معماری را در نحوه فکر کردن به آن می داند. طرح های ساختمانی حدید که به صورت نقاشی عرضه می شوند، در ٢٥ سال گذشته، نقش مهمی در تحول معماری معاصر داشته اند. این آثار در موزه ها و گالری های معروف جهان از جمله موزه گوگنهایم و موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش درآمده و بخشی از کلکسیون دائمی آنهاست.

زاها حدید با شرکت در مسابقات متعدد طراحی معماری، ایده ها و افکار نوینی را به معرض نمایش گذاشته است که این امر نشان دهنده رویکرد آوانگارد و پیشروی وی در طراحی معماری می باشد. اکثریت پروژه های مختلف او که تاکنون اجرا شده اند و یا در حال حاضر در دفتر وی بر روی آنها کار می شود، حاصل شرکت در این مسابقات هستند.

طرح های بدیع او برای ایجاد فضاهای معماری سال ها با تحسینی توأم با تردید روبرو بود. اما امروزه که جهان آمادگی بیشتری برای پذیرش و ایجاد بناهای پیچیده دارد، این طرح ها نیز با استقبال بیشتری روبرو شده است. او در کار خود از حرکت، ایجاد فضاهای خالی و فرم های کشیده افقی استفاده می کند و در زمینه طراحی مبلمان و معماری داخلی، طرح های نمایشگاهی و تجهیزات و لوازم صحنه نمایش نیز کارهای زیادی را انجام داده است.

زاها حدید تا به حال بخاطر طراحی پروژه های مختلف، چندین جایزه معماری دریافت نموده است و در سال ۲۰۰۴ نیز به عنوان برنده جایزه معماری پریتزکر، مهم ترین جایزه جهان در زمینه معماری، انتخاب گردید. او نخستینی زنی است که طی ۲۸ سال برگزاری جایزه پریتزکر، موفق به دریافت این جایزه معتبر بین المللی شده است. جایزه صدهزار دلاری پریتزکر طی مراسمی در روز ٣١ ماه مه همان سال در موزه آرمیتاژ در شهر سن پترزبورگ روسیه به این معمار عراقی ـ انگلیسی، اعطا گردید.

مشهورترین پروژه های ساخته شده زاها حدید عبارتند از:

۱ـ ایستگاه آتش نشانی Vitra، Weil am Rhein، آلمان (۱۹۹۳)

۲ـ ساختمان نمایشگاهی Lfone، Weil am Rhein، آلمان (۱۹۹۹)

۳ـ منطقه ذهن (Mind Zone) در گنبد هزاره، گرینویچ، لندن، انگلستان (۱۹۹۹)

۴ـ پارک سوار هونهایم شمالی، استراسبورگ، فرانسه (۲۰۰۱)

۵ـ جایگاه اسکی پرش Bergisel، Innsbruck، اتریش (۲۰۰۲)

۶ـ مرکز هنرهای معاصر Rosenthal، سین سیناتی، اوهایو، ایالات متحده (۲۰۰۳)

۷- مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا (۲۰۰۶)، کرکالدی، اسکاتلند

۸- ایستگاه قطار سریع السیر ناپل (۲۰۰۶)، ناپل، ایتالیا

۹- ساختمان مرکزی ب ام و (۲۰۰۵)، لیپزیگ، آلمان

۱۰- ترن هوایی (۲۰۰۷) اینسبورگ، اطریش

۱۱- مرکز علمی فائنو (۲۰۰۵)، وولفسبرگ، آلمان

۱۲- سکوی پرش اسکی برگیسل (۲۰۰۲)، اینسبورگ، اتریش

در حال حاضر نیز در دفتر زاها حدید بر روی پروژه های متنوعی کار می شود:

۱ـ مرکز ملی هنرهای معاصر (MAXXI)، رم، ایتالیا

۲ـ موزه گوگنهایم، Taichung، تایوان

۳ـ طرح کلی ناحیه Zorrozaurre، بیلبائو، اسپانیا

۴ـ توسعه مرکز هنرهای Price Tower، Bartlesville، ایالات متحده

۵ـ مرکز فرهنگی ـ ورزشی Herault، مون پلیه، فرانسه

 

طراحی شده توسط کسی که شما میشناسیدش … ساختمان جدیده دادگاهه مدنیه مادرید …. که به یک نشانه شهری(لندمارک) تبدیل میشه! این ساختمون با بکار گیری سیستم فتو ولتایک از تهویه دوبل هم بهره منده! و با نمای هوشمند در شهر مادرید ظاهر میشه!..

۵۰۰/۷۴ متر زیربنا کل داره که حدوده ۰۰۰/۸۰۰ فیت میشه که فرم اسپایرال و نیمدایره ای که به آتریوم شبیه ( یه جایی تو قلبه انسونه که خونه سیاهرگی بهش وارد میشه) !…. همراه با ورودیه عمومی در این نمای ساختمونه!.. این به این معناست که میخواد مراجعه کننده هاش رو با محوطه ساختمون یا هون فضای بازش ارنباط بده!… آتریوم فقط این یه کارو نمی کند …. یه کاره دیگه هم بلده اونم اینه که نور طبیعی رو به تمامه فضای داخلی ساختمون هدایت می کند.

 

چهره و نقش دانیل بارنهام Daniel Burnham برای شهر شیکاگو بسیار مهم است . و در حال حاضر ما می دانیم که او یکی از مؤسسان طرح شیکاگو و همچنین شناخته شده به خاطر “طرح بارنهام” که منجر به تغییر شکل دادن منطقه مرکزی شیکاگو در آغاز سال 1909 ، است. به مناسبت تجلیل از صدمین سالگرد این طرح ، چند رویداد مختلف مانند مسابقه ایستگاه اتحادیه 2020 و مسابقه بنای یادبود بارنهام برگزار شد. همچنین دو پاویون توسط استودیو یو آن UN Studio و زاها حدید به صورت موقت در پارک میلینیوم نصب گردید که میزبان نمایشگاه های چند رسانه ای آینده شیکاگو بوده است. پاویون معماران زاها حدید ، مفاهیم جدید رسمی را با خاطره شهامت بارنهام ترکیب کرده اند . تحمیل ساختار فضایی با آثار پنهان طرح بارنهام ، درون ساختاری برای ایجاد یک فرم پویا قرار گرفته و تزئین شده اند.

طرح سیال زاحا حدید برای مرکز هنرهای نمایشی تایپای چین

در اینجا پوشش خبریمان از رقابت بین المللی مرکز هنرهای نمایشی تایپای چین طرح پیشنهادی زاحا حدید (zaha hadid ) است که یادمانی افتخاری را دریافت کرد.فرم سیال ساختمان برای سه تیاتر درنظر گرفته شد : یک تیاتر 1500 صندلی بزرگ و دو تیاتر 800 صندلی .


خانه اپرای گوانگژو

درحالی که حدود یک سال ازاولین بازدید ما از خانه اپرای گوانگژو(Guangzhou Opera House) که توسط معماران زاحا حدید طراحی شد می گذرد باردیگر برای بررسی ساختمان تکمیل شده به این مکان برگشتیم.درک این موضوع که اتمام این پروژه واستقبال و هجوم به سمت آن به دلیل همزمانی با افتتاح بازی های آسیایی گوانگژو در ماه نوامبر بود نیازی به یک نگاه تخصصی ندارد. بایک نظر در نمای خارجی وهمچنین تکنیک ساخت میتوان شکافی واضح بین عناصر پیش از حد پیشرفته ودیجیتالی واجرای سنتی (گذشته) را ملاحظه کرد .این خانه اپرا بیشتر شبیه یک مدل است تایک شاهکار بی نظیر.بطور غیر عمد ودر راستای کانسپت آن، سالن کنسرت شبیه یک حالت فرسایش یافته است در مقاله ای در مجله ماکائو (Macao Magazine) در مصا حبه ای با سیمون یو(Simon Yu) از معماران پروژه در سایت چنین امده است:مابه (حالت) سنگ ها و(فرآیند)فرسایش علاقه داشتیم. این موضوع به خو بی در کنار رودخانه پیرل پاسخ می داد .مانند استعاره ای است از انتخاب دوسنگ ریزه در بستر رودخانه وقرار دادن آنها درساحل رودخانه. بی شباهت به ساختمان های صاف و با قاعده،سازه بنا موضوعی بود که هم برای معماران خارجی وهم برای همکاران بومی دلهره آوربود.یو (Yu)میگوید: “این موضوع بسیار دشوار بود زیرا همکاران چینی ما هرگز قبل از این،چنین تجربه ای نداشتند.اما انها مشتاق بودند که تلاش کنند و بر این چالش مسلط شوند. مااز دیگران می آموختیم ومانند مردممان فروتن بودیم. ” ما در اطراف ساختمان و همچنین سراسر و زیرآن قدم میزدیم وتلاش میکردیم که توجه بیشتری به این فرم و نیز گردش افراد برای خروج داشته باشیم.




معرفی سبکهای طراحی زاها حدید

سبک بیونیک :

بیونیک به صفای زیبا شناختی یه به کارگیری اندام های ساختگی طبیعت، اولین بار توسط دانشمند امریکایی جک – ای . استیل در سال 1959 به کار برده می شود . اویسونسک زا علم سیستمهایی که شالوده و تمامی سیستم های زنده اند می داند . بیونیک هنوز به عنوان یک علم نوپا است، اما فعالیت بیونیکدانان را که همواره در جستجوی یک الگوی زنده برای توجیه هر پدیده هستند ، می توان در حوزه علوم کاربردی مطرح کرد .

روح بخشیدن به ساختمان یکی از تمایلات معماری بیونیک است که طراحان این رشته باتوجه به قدرت سازه برای تنفس به کمک خطوط مستقیم یا منحنی خالص والقاء آهسته تمامیت سازه به آن دست پیدا می کنند و مهمترین چیز برای معماری بیونیک آن است که ساختمان بتواند زنده بودن خود را القا کند .

بناها در معماری بیونیک با معماری طبیعی یا با استفاده از مولد شکننده ساخته می شدند یا در دل یک حفره ی طبیعی مرکز که در زمین یا در صخره شکل گرفته . یکی از این مکان ها طبیعی غارها بودند .
یکی از بهترین طرح های شناخته شده از علم بیونیک اثر لئونارد و داوینچی نقاش معروف است که ماشین پرنده را براساس ساختمان بدن یک خفاش طراحی کرد .

سبک دیکا نستراکشن (ساختار شکن)

– دیکانسترا کشن در فارسی به ساختار زدایی ، شالودهش کنی ، واسازی ، بینان فکری ساختار شکنی و بی فکنی ترجمه شده است . شاید این کثرت اسامی به دلیل آن باشد که دئیکا نستراکشن یک نگرش یک نگرش چند وجهی و چن صحنایی به دال و مداول و هرنوع متنی دارد .
مکتب دیکانستراکشن توسط زاک دریدا (1950) فیلسوف معاصر فرانسوی پایه گذاری شد . دریدا با ساختار گراها مختلف است ومعتقد است که وقتی مابه دنبال ساختارها هستیم از متغیرها غافل می مانیم . فرهنگ و شیوه های قومی هر لحظه تغییر می کند . پس روش ساختار گراها نمی تواند صحیح باشد در ید از سال 1967. یعنی زمانی که سه کتاب او منتشر شد . در مجامع روشنفکری و فلسفی غربی مطرح گردید . این سه کتاب عبارتند از : گفتار و پدیدار ، نوشتار و دیگر بودگی و نوشتار شناسی .

به عبارتی دیگر دیکانستراکشن به معی ساختار شکن و سبکی که ساختار یکنواخت و احجام صلب را از یکدیگر تفکیک و جدا می کند که همواره با دیوارهای شیب دار و مخالف گرانش ی باشد .. معمارانی چون، فرانگ گهری ، زاها حدید بتراریفن ، موم کولماس و معماران دیگر با این سبک کارکرده و آثاری بر جای گذاشته اند .

سبک فولدینگ :

معماری فولدینگ برای نخستین بار توسط فیلسوف فقید فرانسوی زیل دلوز مطرح شد و همچون زاک درید از جمله فلاسفه مکتب ساختار گرایی محسوب می شود . معماری فولدینگ به دنبال تعدد است و می خواهد سلسله مراتب را از بین ببرد این فلسفه در پی از بین بردن دوگانگی ها است.
فولد به معنی چین و لایه های هزارتویعنی هرلایه درکنار لایه ی دیگر، همه چیز در کنار هم است، هیچ اندیشه ای بر دیگری ارجحیت ندارد . تفسیری بالاتر وفراتر از دیگری نیست، همه چیز افقی است ، به عبارتی دیگر فولدینگ می خواهد منطق دو ارزشی را دیکانستراکت کند و کثرت وبتامین را جایگزین آن کند . فولدینگ هم مانند : دیکانستراکشن در پی از بین بردن مبناهای فکری ،تمدن غرب و بالاخص منطق ،مطلق ورباضی گوند مدرن است .

فولدینگ عمود گرایی، طبقه بندی و سلسله مراتب را مردود می داند و به جای آن افق کگرایی را مطرح می کند ، از نظر فولدینگ همه چیز هم سطح یکدیگر است . دلور در کتاب خود به نام فولد لایبنیتز وباروک (1989) جهان را چنین تبیین می کند . جهان به عنوان کالبدی از فولدها و سطوح بی نهایت که از طریق فضا ، زمان، فشرده شدن در هم پیچ و تاب خورده و پیچده شد ه است .

معرفی آثار زاها حدید بر اساس سبکها :

سبک بیونیک :

بخش جدید موزه ی هنری کپنهاگ . دانمارک 2005 مرکز هنرهای معاصر گاگلیاری ایتالیا – انگلستان (2011-2007) – موزه موقتی گوگنهایم . توکیو،ژاپن ایستگاه آتش نشانی . آلمان 1994- مجموعه برجهای دبی (امارت متحده عربی )2006 مرکز نمایشگاهی پاویلیون و نیز سکونتگاه ایتالیا 2007- نمایشگاه مبلمان اثاثه آوریل 2008 میلان .ایتالیا – خانه ی اپراتی دبی . امارات متحده عربی – ساختمان دادگستری مادرید اسپانیا 2007 – لایسن Lilas یاس بنفش لندن – انگلیس 2007 – مرکز دانشگاهی خاور میانه انگلستان 1957 مرکز علمی آلمان 2005 – ویلا…
بیونیک : ویلا . مسکو (روسیه ) + ایستگاه راه آهن شهری اینسبورگ (راه آهن ملکه برنی) انیسبورگ : اتریش 2007 – پل شیخ زاید ابو ظبی (امارات متحده عربی ) ابوظبی 2008 – پل غرفه ی Zaragoza – Zaragoza اسپانیا 2008 .

سبک. فولدینگ: موزه هنر ELiaEdrThe شرق آمریکا 2008

موزه گوگنهایم آمریکا 2008- موزه هنرهای نمایش ابوظبی – طراحی مدل لندن 2008 – مسجد عظیم استراسبورگ . فرانسه 200 –

دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ 2007 – ایستگاه قطار سریع السیر NopoLi ایتالیا 2003 – سبک دیکا نستراکشن ،

ساختار شکن دیکا نستراکشن: مرکز هنرهای معاصر رزنتال سین سیناتی امریکا 2003. مرکز هنرورسانه ای دو سلروف آلمان – ساختمان فرهنگی فرانسه 2004 .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *