اولین باری که داشتم راجب کوبه دربها مطلب می نوشتم با کوبه ای زیبا از یک درب مراکشی رو برو شدم با همین مظمون طلسم خمسه، برام جالب بود و باعث شد مطلب و عکسهای بیشتری از اون رو در وبلاگ قرار بدم.

میلاد خجسته پیامبر صلح و محبت حضرت عیسی علیه‌السلام و آغاز سال جدید میلادی را به هموطنان عزیز مسیحی آشوری تبریک و شادباش می‌گویم. این هم تبریک سال نو به سبک معمارانه.  

یک عکس بسیار زیبا از استاد علی خیابانیان، استاد دوست داشتنی معماری که من به شخصه خودم عاشقشم… کارهای آتیله طرح یکی که پشت سرشون هست واقعا عالی هستش.. متاسفانه اطلاعات فارسی توی اینترنت از زندگینامه  ایشون نتونستم پیدا کنم و به مطلب زیر اکتفا میکنم.

کوبه یا درکوب، وسیله‌ایست از فلز که بر روی بدنه درب در قسمت بیرونی آن نصب می‌گردد که از آن بوسیله کوبیدن بر روی درب، صاحب خانه را از حضور خود مطلع می‌کنند. این وسیله در ابعاد، اشکال و از جنسهای مختلف ساخته می‌شود .جنس بعضی از آنها از برنج و بعضی از آهن و یا از فلزات دیگر می‌باشد. در بعضی از دربها از دو مدل مختلف از کوبه استفاده می‌گردد که یکی به شکل یک چکش و دیگری به صورت یک حلقه می‌باشد. صدای ایجاد شده از برخرد کوبه چکش مانند بم می‌باشد و آن توسط مردها استفاده می‌گردیده‌است و همچنین صدای ایجاد شده از کوبه حلقه مانند زیر بوده و توسط زنان استفاده می‌گردیده‌است. با این کار …

حجم اولیه استادیوم دوازده هزار نفری و استخر شنا در سوی دیگر تصویر به چشم می خورد. ساخت ماکت: مهندس جهانگیر مظلوم / منبع: صفحه تاریخ شفاهی معماری ایران در فیسبوک