علامت کرنیگ

علامت کرنیگ

بررسی‌های آزمایشگاهی:

تست‌های اولیه آزمایشگاهی که برای بیمار شانزدهم پیشنهاد شده، برای این بیمار نیز مناسب است. رنگ‌آمیزی گرم، کشت از CSF برای بررسی باکتری‌ها و ویروس‌ها و نیز کشت خون انجام می‌گیرد. تا آنجا که ممکن است نمونه‌ها باید قبل از تجویز آنتی‌بیوتیک گرفته شود. یافته‌های به‌دست آمده از CSF، عدم وجود ارگانیزم در رنگ‌آمیزی گرم، علائم بیماری با شدت کمتر، عدم درمان قبلی با آنتی‌بیوتیک و فقدان دانه‌های جلدی، مننژیت آسپتیک را مطرح می‌کنند و نیز فصل سال (تابستان یا پائیز) مستعدکننده عفونت انتروویروس‌ها می‌باشد. نمونه‌هایCSF برای کشت ویروس و دیگر بررسی‌های ویروسی باید در ظرفی غیر‌قابل نشت و استریل گرفته شود، در طی انتقال به آزمایشگاه روی یخ یا در سرما قرار گیرند. CSF نباید فریز شود و نیز در محیط انتقال ویروسی قرار داده نشود زیرا بطور غیرضروری رقیق خواهد شد. به دلیل این که تکثیر بسیاری از ویروس‌ها در نقاط دیگر بدن چندین برابر CSF صورت می‌گیرد و به‌علت دفع آن از سایر نقاط بدن، ارجح است تا نمونه خون نیز برای کشت ویروس جمع‌آوری شود. همچنین نمونه‌های مدفوع، ادرار، فارنکس و در برخی موارد نمونه بافت مغزی نیز بهتر است گرفته شوند. این نمونه، علاوه برCSF  جهت بررسی بسیاری ازویروس‌هایی می‌باشد که سبب مننژیت آسپتیک می‌شوند. نمونه‌ها باید در فاز حاد بیماری جمع‌آوری شوند. اگر تست‌های سرولوژیک مدنظر باشند در هر دو مرحله حاد و بهبودی (3 تا 4 هفته بعد) نمونه‌های خون باید جمع‌آوری شوند. در تابلوی (1-17) راهنمایی جمع‌آوری و انتقال نمونه را مشاهده نمائید.

مثبت بودن علامت کرنیگ(Positive Kernig’s sign)

وقتی بیمار به پشت خوابیده است ٬ پا بر روی شکم خم می شود ٬ در این حالت پا را نمی توان به طور کامل صاف(extended) کرد.

مثبت بودن علامت برودزینسکی(Positive Brudzinski’s sign)

وقتی که گردن بیمار خم میشود (پس از اطمینان از عدم آسیب دیدگی و یا ترومای نخاع گردنی) ٬ زانوان و مفاصل هیپ نیز دچار خمیدگی می شوند ٬ وقتی اندام انتهایی تحتانی یک طرف بدن به طور غیر فعال(passive flexion) خم می شود ٬ حرکات مشابهی در اندام انتهایی طرف قابل مشاهده است. علامت برودزینسکی در مقایسه با علامت کرنیگ شاخص حساس تری برای تشخیص تحریک مننژی به شمار می آید.

بررسی و یافته های تشخیصی

وقتی که نشانه های بالینی دال بر بروز مننژیت می باشند ٬ به منظور تعیین ارگانیسم بیماری زا از تست های تشخیصی استفاده می کنند. برای تشخیص جابجایی محتویات مغز(که باعث فتق مغزی می شوند) ٬ از MRI یا سی تی اسکن قبل از انجام LP استفاده می کنند. کشت باکتریایی(bacterial culture) و نیز رنگ آمیزی(Gram staining) مایع مغزی نخاعی و خون از جمله تست های تشخیصی کلیدی به شمار می آیند. مطالعات مایع مغزی نخاعی نشان دهنده ی گلوکز پایین ٬ سطح بالای پروتئین و تعداد زیاد گلبول های سفید خون می باشند. رنگ آمیزی گرم ٬ امکان شناسایی سریع باکتری سببی و آغاز درمان آنتی بیوتیکی مناسب را فراهم می آورد.

پژوهشگران در مورد مننژیت های باکتریایی بزرگسالان از روش نمره دهی به خطر در کنار بالین بیمار استفاده می کنند. خطراتی که با نتایج مطلوب همراه می باشند عبارتند از: سن بالا ٬ ضربان های قلب بیشتر از 120 bpm ٬ نمره پایین معیار کمای گلاسکو ٬ فلج اعصاب جمجمه ای و رنگ آمیزی گرم مثبت یک ساعت پس از بستری شدن بیمار در بیمارستان.