بایگانی/آرشیو برچسب ها : یک بیت شعر که با حرف پ شروع شود

پرتو عمر چراغی ست که در بزم وجود          به نسیم مژه بر هم زدنی، خاموش است سایر مشهدی   پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق       هر کسی لایق آن نیست که بردار شود شالبافان   پرخاش که از هر دهنی تلخ چو زهر است       چون از لب شیرین تو افتاد شکر شد ابوالحسن ورزی   پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل        شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من پروین اعتصامی   پروانه صفت دیده به او دوخته بودم        وقتی که خبر دار شدم سوخته بودم عاشق اصفهانی   پروانه به یک سوختن آزاد شد از شمع       بیچاره دل ماست که در سوز و گدازست وصال شیرازی   پرواز من …

فرهیخته گرامی برای مطالعه بیشتر راجب این گفتار و همچنین مطالب مرتبط بیشتر با این متن لطفا اینجا کلیک کنید...