پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
آرماتور و نقش آن در ساختمانهای بتنی
در شروع این بخش ابتدا تعریفی از فولاد خواهیم داشت .
فولاد : آلیاژی از اهن بوده که در اثر سوزاندن کربن آهن خام سفید و هم جوش کردن ان با کمی کربن و اضافه نمودن برخی عناصر دیگر به دست می آید . فولاد را به روش های ریختن ، آهنگری ، نوردیدن ، کشیدن و پرس کردن شکل می دهند .
از مشخصات فولادهای ساختمانی می توان به حداقل مقاومت نهایی فولاد ، در آزمایش کشش استاندارد اشاره نمود که این مقاومت را با واحد مگا پاسکال و با نماد ST نمایش می دهند . از جمله فولاد ST37 ( عدد 37 معرف مقاومت کششی نهایی فولاد با واحد مگا پاسکال می باشد ) . فولاد به شکل ورقه یا تسمه ، تیر آهن نیم رخ I ، نیم رخ ناودانی U ، نیم رخ و غیره در ساختمان مصرف می شود که از حوصله بحث این کتاب خارج است .
تاریخچه استفاده از فولاد در بتن
مسطح نمودن بتن با فولاد ، بصورت یک اتفاق ناگهانی انجام نشد بلکه ماحصل تلاش ، آزمایش و تجربه تعدادی از معماران و مهندسان قرون گذشته است . در سال 1848 میلادی لمبوت (Lambot ) یک قایق پارویی که با استفاده از شبکه های مربع مستطیل شکل آهنی مسلح شده بود ساخت و به این ترتیب اولین سازه بتن مسلح را بوجود آورد . در قرن بیستم با پیشرفت تخحقیقات تحول اساسی در شناخت و بررسی رفتارهای بتن مسلح بوجود آمد و از آن زمان به دلیل دوام بالا ، شکل پذیری ، صرفه اقتصادی و مقاومت در مقابل آتش سوزی و استحکام آن بتن مسلح یکی از پرمصرف ترین فرآورده های ساختمانی به حساب می آید .
مانن و وایس در کتاب سیستم مونییر تئوری بتن آرمه را بر اساس سه اصل بنا نهادند . این سه اصل که امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از :
1- کلیه ی نیروهای کششی در یک عضو بتن مسلح توسط فولاد تحمل می شود .
2- انتقال نیرو به میلگرد به وسیله چسبندگی بین بتن و فولاد صورت می گیرد (اصل عمل و عکس العمل )
3- اندازه ی تغییرات حجمی بتن و فولاد در اثر تغییر درجه حرارت با هم برابرند ( بطور تقریبی )
از آنجا که بتن دارای مقاومت بالایی در برابر فشار می باشد می توان از آن برای عضوهای تحت فشار مانند ستون بهره گرفت . ولی به احتمال زیاد عضو بتنی در طول عمر خود با نیروهای کششی ، خمشی ، برشی و غیره مواجه می شود که در مقابل این نیروها ، اعضای بتنی خالص مقاومت پایینی دارند . به همین دلیل مهم برای تقویت سازه های بتنی و انعطاف پذیی به آنها از اعضای فولادی به نام میلگرد در داخل آن بهره می گیرند که در این حالت به عضو بتنی « بتن آرمه » یا بتن مسلح گفته می شود .
از دلایل مهم استفاده از میلگرد در قطعات بتنی می توان به موارد زیر اشاره نمود :
1- بالا بردن مقاومت کششی ، برشی ، پیچشی ، خمشی و … در مقاطع بتن آرمه .
2- افزایش دوام بتن
3- امکان ساخت پوسته های مقاوم نازک به وسیله بتن مسلّح .
ب ) آشنایی با انواع آرماتورها
میلگردهای مصرفی باید نو ، تمیز ، بدون هیچ گونه آلدوگی نظیر چربی ها ، ذرات بتن ، گرد و خاک و یا مواد زائد دیگر باشد . زیرا هرگونه آلودگی در سطح میلگرد موجب کاهش اصطکاک و درگیری بین بتن و فولاد شده و در حقیقت آن را از حالت مسلح خارج می نماید . مقطع میلگرد نباید به علت زنگ زدگی ضعیف شده باشند و استفاده از میلگردهای زنگ زده به شرطی مجاز بوده که اولاً زنگ زدگی قبلاً با برس یا وسایل مشابه از قبیل سندبلاست ( ماسه پاشی ) کاملاً پاک شود و ثانیاً قطر میلگرد پس از زنگ زدایی حداکثر 5/0 میلی متر کاهش پیدا کند . میلگردهای مصرفی در بتن بصورت میلگرد ساده یا آجدار و آجدار پیچیده به کار می روند و موکداً توصیه می شود که تمامی میلگردهای مصرفی در بتن ( به استثنای خاموتها ) از انواع میلگردهای آجدار باشند . قطر ، شکل ، اندازه ، تعداد و محل نصب آرماتورها باید بر اساس نقشه های اجرایی و سایر مندرجات قرار داد و دستورالعمل های نشریه 55 سازمان مدیریت و برنامه ریزی باشد . قبل از شروع عملیات بتن ریزی ، اتمام عملیات آرماتورگذاری باید کتباً به اطلاع دستگاه نظارت رسیده باشد و این اعلام حداقل 24 ساعت قبل از بتن ریزی صورت پذیرد تا دستگاه نظارت فرصت کافی برای کنترل داشته باشد . بتن ریزی قبل از کسب اجازه کتبی دستگاه نظارت مجاز نمی باشد و آرماتورگذاری یا جابه جایی آرماتورها حین اجرای بتن ریزی تحت هیچ شرایطی مجاز نیست . مواردی نظیر بتن ریزی با استفاده از قالب های لغزان که در آن همزمانی آرماتور گذاری و بتن ریزی اجتناب ناپذیر است ، از شمول قاعده فوق مستثنی می باشد .
این فایل ورد در 18 صفحه به خدمتتون ارئه میشود.