تنظیم خانواده

تنظیم خانواده / استاذ صادقی

 

انواع روشهای جلوگیری از بارداری برای تنظیم خانواده:

الف)فاصله‌گذاری:

کوتاه مدت و بلند مدت غیر دائم

1- هورمونی (قرص های LD و HD و تری فازیک و تک هورمونی (قرص شیردهی)، آمپول DMPA ، نورپلانت)

2- وسایل داخل رحمی (IUD )

3- روشهای ایجاد مانع به طریق فیزیکی یا شیمیایی (کاندوم، مواد اسپرم‌کش و دیافراگم)

4- مقاربت منقطع و استفاده از دوره ی مطمئن

5- جلوگیری از بارداری به صورت اضطراری

ب) قطعی یا بلند مدت دائم

1- توبکتومی

2- وازکتومی

 

1- هورمونی (قرص های LD و HD و تری فازیک و تک هورمونی ( قرص شیردهی)، آمپول DMPA ، نورپلانت)

 

قرص های ترکیبی:

قرص های ترکیبی به سه شکل LD و HD و تری فازیک موجود می‌باشد. این قرصها بهترین روش برای اوایل ازدواج که زوجین نمی‌خواهند فوراً بچه‌دار شوند می‌باشد.

 

نحوه مصرف صحیح:

مصرف این قرص ها باید در 5 روز اول قاعدگی ( روز اول تا روز پنجم ) اغاز گردد. قرص در ساعت خاصی از شبانه روز تا پایان بسته 21 عددی خورده می‌شود مصرف بسته بعدی پس از یک فاصله 7 روزه آغاز خواهد شد، دیگر مهم نیست که در  این 7 روز چه زمانی قاعدگی رخ می دهد. مهم این است بین مصرف دو بسته قرص باید 7 روز کامل فاصله و استراحت باشد. در اولین دوره مصرف قرص در دو هفته اول باید علاوه بر آن از روش دیگری مثل کاندوم هم استفاده کرد.

فراموشی مصرف قرص LD و HD :

1- در صورت فراموشی خوردن یک قرص و بخاطر آوردن تا زمان مصرف قرص بعدی، به محض به یاد آوردن قرص فراموش شده ، ان قرص خورده شده و بقیه قرص ها طبق معمول ادامه یابد.

2- چنانچه دو قرص فراموش شود بقیه قرص ها طبق معمول ادمه یافته و تایک هفته نیز از یک روش کمکی پیشگیری از بارداری استفاده می‌شود.

3- در صورت فراموشی بیش از دو قرص در هر زمان از سیکل ، خوردن بقیه قرص ها (روزی یک عدد) ادامه یافته و تا یک هفته از روش کمکی دیگر نیز استفاده شده و بلافاصله پس از اتمام این بسته ، مصرف بسته بعدی ( بدون فاصله 7 روزه) آغاز می‌گردد.

فراموشی مصرف قرص تری فازیک:

1- در صورت فراموشی مصرف یکی از قرص ها در زمان مقرر و بخاطر آوردن آن در کمتر از 12 ساعت پس از زمان همیشگی، بلافاصله آن قرص مصرف و بقیه قرص ها در موعد مقرر خورده خواهد شد شایان ذکر است که گذشت زمان کمتر از 12 ساعت از زمان معمول خوردن قرص تاثیر پیشگیری از بارداری آن را کاهش نمی‌دهد.

2- در صورت فراموشی مصرف یکی از قرص ها در نوبت مقرر و به خاطر آوردن آن پس از 12 ساعت از زمان همیشگی، قرص فراموش شده خورده نشده ولی مصرف بقیه قرص ها طبق برنامه ادامه می‌یابد در این مورد حتماً باید از یک روش کمکی دیگر ( مثل کاندوم) نیز به منظور جلوگیری از بارداری تا پایان بسته استفاده شود.

عوارض قرص های ترکیبی:

لکه بینی، تهوع، استفراغ ، سردرد ، کم شدن بیش از حد خون قاعدگی، کاهش شیر در صورت استفاده در زنان شیرده.

نکات مهم در برخورد با عوارض:

• لکه بینی بین قاعدگیها در عرض 3-2 ماه برطرف می‌گردد، در صورت برطرف نشدن لکه بینی بعد از 3-2 ماه فقط در یک دوره و در روزهایی که لکه بینی وجود دارد هر شب دو قرص LD خورده شده که دو روز پس از پایان لکه بینی مجدداً به روزی یک عدد تبدیل خواهد شد قرص های اضافی باید از یک بسته جدید تامین گردد.
• در صورت سابقه یک دوره آمنوره با مصرف صحیح قرص و قاعده نشدن در فاصله 7 روز بین مصرف دو بسته می‌توان بسته بعدی را پس از پایان فاصله 7 روزه آغاز نمود ولی شروع بسته سوم مشروط به قاعده شدن پس از پایان بسته دوم است در غیر این صورت باید وجود حاملگی بررسی شود.
• استفراغ به فاصله 2-1 ساعت بعد از خوردن قرص: یک قرص از یک بسته دیگر خورده شده و مصرف مرتب بقیه قرص های بسته اصلی در زمان مقرر ادامه می‌یابد در صورت تداوم استفراغ و اسهال شدید ضمن مصرف قرص در زمان مقرر، روش کمکی آغاز شده و استفاده از آن تا یک هفته پس از اتمام بیماری ادامه خواهد یافت.
• تاریخ مراجعه بعدی: طی یک هفته قبل از پایان بسته برای دریافت بسته بعدی مراجعه نماید.

 

موارد منع مصرف مطلق قرص های ترکیبی:

شک یا  اطمینان به حاملگی ، شک یا ابتلا یا سابقه ابتلا به سرطان پستان، سرطان های وابسته به استروژن مثل آندومتر ، خونریزی رحمی بدون علات مشخص، هر نوع بیماری کبدی، خانم سیگاری 35 ساله و بالاتر با مصرف بیشتر از 15 نخ سیگار در روز، ابتلا یا سابقه DVT و اختلالات ترمبوامبولیک، بیماریهای دریچه قلب بیماری کرونر، سکته مغزی، دیابت همراه با بیماریهای عروقی، فشار خون بالاتر از 100/160 میگرن با علائم عصبی موضعی، مادر شیرده زیر 6 ماهگی ، آنژین قلبی ناپایدار

موارد منع مصرف نسبی:

فشار خون بین 90/140 تا 100/160، نئوپلازی داخل اپیتلیومی تا شدید سرویکس ، میگرن بدون علائم عصبی موضعی، واریس بدون سابقه DVT، افسردگی خیلی شدید، مصرف همزمان برخی آنتی‌بیوتیکها مانند ریفامپین و گریزوفولوین و نیز داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین و فنوباربیتال و …(این داروها با قرصهای ترکیبی تداخل اثر دارند مثلاً ریفامپین باعث کاهش اثر قرصها در پیشگیری می‌شود و لذا باید از یک روش کمکی دیگر استفاده کرد)

 

قرص لاینسترول( شیر دهی):

قرص خوراکی پیشگیری از بارداری بوده که مادران شیرده تا 6 ماه پس از زایمان می‌توانند از ان به منظور پیشگیری از بارداری استفاده نمایند.

نحوه مصرف صحیح:

شروع مصرف قرص های دوران شیردهی 6 هفته پس از زایمان است به شرطی که قاعدگی اتفاق نیفتاده باشد و تغذیه انحصاری با شیر مادر صورت گیرد ولی اگر قبل از هفته ششم قاعدگی شروع شود مصرف قرص باید از روز اول عادت ماهانه آغاز گردد.در 6 ماه اول تغذیه انحصاری با شیر مادر قرص دوران شیردهی جهت اطمینان از عدم بروز حاملگی کافی است هر بلیستر لاینسترنول دارای 28 قرص بوده که باید هر شب یک عدد از آن راس ساعت معینی خورده شود. شروع مصرف بسته بعدی قرص بلافاصله پس از پایان بسته قبلی است بین دو بسته قرص نباید هیچ فاصله زمانی وجود داشته باشد.

فراموشی مصرف قرص شیردهی:

• فراموشی مصرف یک قرص تا 3 ساعت مسئله ای نبوده و ضمن خوردن قرص فراموش شده تا 3 ساعت آموزش و تاکید برای خوردن قرص های بعدی در ساعت مقرر لازم است.
• در صورتی که مصرف یک قرص بیش از 3 ساعت به تاخیر افتد و یا خوردن یک قرص تا نوبت بعدی فراموش شود هر زمان که به یاد آید قرص فراموش شده خورده شده و قرص نوبت بعدی نیز در زمان تعیین شده خورده خواهد شد. ضمناً تا دو روز هم از یک روش دیگر مانند کاندوم استفاده شود.
• در صورتی که مصرف دو قرص دو روز فراموش شود باید به محض به یادآوردن، قرص های فراموش شده یک جا خورده شده و بقیه قرص ها ادامه یافته و تا 7 روز از روش مضاعف مثل کاندوم استفاده شود. در صورت داشتن نزدیکی محافظت نشده در این دو روز از روش اورژانس پیشگیری از بارداری EC استفاده شود در صورت قاعده نشدن در مدت 6-4 هفته پس از فراموشی، بررسی بارداری لازم است.
• در صورت فراموشی بیش از دو قرص و داشتن نزدیکی محافظت نشده در عرض 72 ساعت اخیر، تجویز EC و مشاوره برای انتخاب روش مناسب دیگر صورت گیرد. در صورتی که از نزدیکی محافظت نشده وی در زمان عدم مصرف قرص، بیش از 72 ساعت می‌گذرد بررسی بارداری ضروری است.

عوارض قرص شیردهی:

خونریزی نامنظم مختصر در بین قاعدگی، تاخیردر برگشت قاعدگی، سردرد شدید ، زردی پوست و چشم ، درد شکمی بخصوص در قسمت پایین شکم و لگن که باید به متخصص ارجاع داده شوند .

موارد منع مصرف مطلق قرص شیردهی:

خونریزی غیر طبیعی رحمی، اختلالات حاد یا مزمن کبد، ابتلا به سرطان پستان.

موارد منع مصرف نسبی:

سابقه سرطان پستان ، چاقی شدید ، فشار خون بالا (100/160 به بالا)، سابقه حاملگی خارج رحمی، مصرف همزمان با داروهای ضد تشنج یا ریفامپین ، سابقه کلستارز بارداری.

 

 

روش اورژانس پیشگیری از بارداری: EC (Emergency Contraception)

روشی است که پس از تماس جنسی بدون استفاده از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری و یا هر موردی که احتمال بارداری ناخواسته پس از تماس جنسی را داشته باشد استفاده می‌شود. این روش نباید به عنوان یک روش دائمی پیشگیری از بارداری استفاده شود.

نحوه مصرف صحیح:

اگر بیش از 72 ساعت از زمان نزدیکی مشکوک نگذشته باشد ( مصرف اولین دوز این روش باید حداکثر در فاصله زمانی 72 ساعت از تماس جنسی مشکوک صورت گیرد):

1- قرص HD ، 2 عدد در اولین فرصت و 2 عدد 12 ساعت بعد.

2- قرصLD ، 4 عدد در اولین فرصت، و 4 عدد 12 ساعت بعد

3- قرص تری فازیک ، 4 عدد قرص سفید در اولین فرصت و 4 عدد قرص سفید 12 ساعت بعد.

تذکر های حین مصرف:

*بهتر است که قرص ها با شکم خالی خوردن نشود.

* در صورت استفراغ تا 2 ساعت پس ار استفاده از روش ، خوردن مجدد قرص ها ضروری است.

*حداکثر دفعات مجاز استفاده از این روش در هر سیکل قاعدگی یکبار است.

*در صورت قاعده نشدن فرد یا عدم وجو خونریزیهای منطبق با قاعدگی در عرض 3 هفته پس از مصرف EC برا ی بررسی و معرفی برای انجام تست بارداری اقدام شود

* با توجه به این که این روش برای جنین باعث ناهنجاری نمی شود در صورت وقوع حاملگی ، نیازی به ختم آن نخواهد بود.

 

آمپول DMPA ( مگسترول)

یک روش تزریقی پیشگیری از بارداری است 3 ماه از بارداری پیشگیری می‌نماید.

نحوه مصرف و زمان شروع استفاده از آمپول DMPA و چگونگی استفاده از آن :

• آمپول 150 میلی گرمی هر 3 ماه یکبار تزریق می‌گردد. اگر متقاضی در محدوده فاصله زمانی 2 هفته زودتر و یا 2 هفته دیرتر از موعد مقرر مراجعه نماید می توان ضمن تاکید بر لزوم رعایت زمان تعیین شده،DMPA را تزریق کرد.
• قبل از تزریق و برای بوجود آمدن سوسپانسیون یکنواخت ، باید ویال یا آمپول را به شدت تکان داد.
• تزریق آمپول عضلانی و عمیق است ، محل تزریق نباید ماساژ داده شود.
• اولین تزریق (شروع استفاده از روش) در یکی از 5 روز اول قاعدگی انجام و تا یک هفته نیز از یک روش کمکی مانند کاندوم استفاده می‌شود.
• زمان شروع استفاده از آمپول در مادران غیر شیرده عبارتند از :

1) پس از زایمان: اولین تزریق بلافاصله پس از زایمان و تا 3 هفته پس از آن امکانپذیر بوده و نیازی به برگشت قاعدگی نیست.

2) پس از سقط: استفاده از آمپول تا 5 روز بعد از سقط 3 ماهه اول یا دوم امکان‌پذیر است تزریق آمپول پس از این فاصله زمانی منوط به دریافت پاسخ منفی تست بارداری B.hCG از آزمایشگاه است.

• زمان شروع استفاده از آمپول در مادران شیرده عبارتند از:

1 ) در صورت قاعده نشدن و تغذیه انحصاری شیرخوار با شیر مادر و انتخاب آمپول به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری مصرف آمپول باید 6 هفته پس از زایمان آغاز گردد.

2)در صورت قاعده شدن، تزریق باید در یکی از 5 روز اول قاعدگی انجام شده و تا یک هفته نیز از یک روش کمکی مانند کاندوم استفاده شود.

• زمان تزریق آمپول به دنبال قطع یک روش: اگر فرد در 5 روز اول دوران قاعدگی مراجعه کند می توان بلافاصله آمپول را تزریق نمود در غیر اینصورت تا فرارسیدن دوره قاعدگی بعدی برای تزریق آمپول، کاندوم در اختیار فرد قرار داده خواهد شد.

عوارض آمپول: اختلالات قاعدگی به صورت خونریزی شدید، لکه بینی و قطع قاعدگی، تاخیر در بازگشت باروری، افزایش وزن، احساس درد در پستان ها، سردرد، کاهش میل جنسی، تغییرات خلقی.

تاریخ مراجعه بعدی: به فاصله 3 ماه از تزریق قبل و یا حداکثر اختلاف دو هفته.

نکته: مصرف ان در افراد زیر 16 سال با توجه به احتمال اثر منفی بر رشد استخوانی توصیه نمی‌شود.

 

موارد منع مصرف مطلق آمپول:

بارداری ، سرطان پستان ، خونریزی واژینال بدون علت مشخص ، اختلالات شدید انعقادی، سابقه تومور کبدی ناشی از مصرف هورمونهای استروئیدی جنسی ، ترمبوآمبولی ، سابقه سکته مغزی ، دیابت کنترل نشده، دیابت با ضایعه عروقی یا ابتلای به دیابت به مدت بیست سال یا بیشتر.

موارد منع مصرف نسبی آمپول:

بیماری کبدی ، بیماری شدید قلبی عروقی، تمایل به برگشت سریع باروری ، مشکلات مرتبط با تزریق (ترس،….. ) افسردگی خیلی شدید ، فشار خون کنترل شده ، دیابت کنترل شده، مول ، چاقی.

 

نورپلانت (کپسول کاشتنی)

متشکل از 6 کپسول از جنس سیلیکون – لاستیک است که در زیر پوست بازو در قسمت داخلی تحتانی یا فوقانی کاشته می شود. این کپسول ها به تدریج هورمون آزاد می کند و تا 5 سال موثر است.

اثر آن ها قابل برگشت است و 24 ساعت پس از برداشتن کپسول تخمک گذاری نرمال می شود.

زمان استفاده: روز 7 قاعدگی است.

یا شش هقته پس از زایمان در صورت سیردهی و چهار هفته پس اززایمان اگر شیردهی وجود ندارد.

 

شایع ترین عوارض جانبی:

تغییر در فاصله ی بین خون ریزی ها

افزایش مدت خون ریزی ها

لکه بینی

سایر عوارض:

سرگیجه، تهوع، کاهش میل جنسی، پرمویی، تغییرات خلق، تغییر اشتها، جوش صورت، تاری دید

کاندوم:

کاندوم یک وسیله پیشگیری از بارداری از جنس لاتکس است ، کاندوم تنها روشی است که علاوه بر پیشگیری از بارداری از انتقال بیماریهای قابل انتقال از تماس جنسی مانند ایدز پیشگیری می‌نماید.

نحوه صحیح استفاده از کاندوم:

1- در هر بار نزدیکی کاندوم جدید استفاده شود.

2- کاندوم باید پیش از مصرف مشاهده و از سالم بودن آن اطمینان حاصل شود ( با استفاده از روش باد کردن)

3- کاندوم باید در حالت نعوظ و قبل از نزدیکی به روی آلت کشیده شود.

4- لازم است بلافاصله پس از انزال برای خروج کاندوم اقدام شود برای اینکار در حالیکه هنوز نعوظ وجود دارد با گرفتن حلقه بالایی کاندوم نسبت به خارج نمودن آن اقدام خواهد شد.

5- با توجه به اینکه مالیدن وازلین، روغن نباتی و گیاهی، احتمال آسیب به کاندوم و پاره شدن آن را افزایش خواهد داد لازم است که از استفاده از اینگونه موارد خودداری گردد ( با توجه به افزایش احتمال پاره شدن کاندوم در صورت استفاده همسر فرد از کرم های طبی باید مصرف این کرمها به پس از تماس جنسی موکول گردد.)

6- حین استفاده باید مواظب بود که کاندوم با ناخن، انگشت یا انگشتر سوراخ نشود.

7- باید توجه نمود که کاندوم پس از انزال در داخل واژن باقی نماند.

8- نباید از کاندوم های شکننده ، تاریخ گذشته ، تغییر شکل و تغییر رنگ داده و یا کاندومی که بسته بندی داخلی آن صدمه دیده است استفاده کرد.

عیب ها یا عوارض کاندوم:

ایجاد حساسیت به کاندوم ، کاهش لذت جنسی به دلیل کاهش حس لمس، لزوم استفاده پس از نعوظ ، احتمال خارج شدن یا پاره شدن.

در شرایطی که به هنگام نزدیکی کاندوم پاره شود و شک به حاملگی وجود داشته باشد لازم است از روش اورژانس پیشگیری از بارداری استفاده شود.

چگونگی نگهداری کاندوم: کاندوم بایستی دور از نور آفتاب ، گرما ، رطوبت ، نور لامپ فلوئورسانس و اشعه ماورای بنفش بوده و در جای خنک و تاریک نگهداری شود.

مراجعه بعدی: بعد از اتمام بسته ( هر بسته حاوی 12 عدد کاندوم است).

دیافراگم:

وسیله ی فیزیکی جلوگیری از بارداری است که مانع از رسیدن اسپرم به تخمک شده توسط خود زن داخل واژن کار گذاشته می شود. روش نسبتا موثری است اما فقط در صورت استفاده ی صحیح.

آی .یو. دی(IUD  ):

انواع مسی IUD تا 10 سال از بارداری پیشگیری می‌کند.

زمان شروع استفاده از آی .یو دی:

• در زمان قاعدگی: کارگذاری آی.یو .دی در 5 روز اول خونریزی قاعدگی توصیه می‌شود در ماه اول آی.یو.دی لازم است بطور همزمان از وسیله دیگر نیز برای جلوگیری استفاده نماید.
• پس از زایمان طبیعی و سزارین : کوتاهترین فاصله زمانی ممکن برای آغاز استفاده از آی.یو .دی 6 هفته پس از زایمان طبیعی یا سزارین است ضمناً شیردهی مانع گذاشتن آی.یو .دی نبوده ، اثری بر شیر مادر ندارد.
• پس از سقط یا کورتاژ: پس از سقط یا کورتاژ زیر 12 هفته و به شرط عفونی نبودن آن می توان در 5 روز اول پس از سقط آی.یو.دی‌گذاری را انجام داد. در موارد سقط بالای 12 هفته این کار باید با 6 هفته تاخیر و پس از بررسی های لازم توسط متخصص انجام شود.
• مادران شیرده که قاعدگی آنها برنگشته است : آی.یو .دی را می توان پس از 6 هفته پس از زایمان با انجام آزمایش HCG و اطمینان از عدم بارداری کار گذاشت.

عوارض IUD :

معمول: خونریزی، درد و کرامپ هنگام خونریزی

نادر: حاملگی خارج از رحم ، سوراخ شدن رحم ، عفونت لگنی ، خروج خود بخودی و حاملگی.

موارد منع مصرف IUD :

مطلق: شک یا اطمینان به حاملگی ، سابقه PID (بیماری التهابی لگن) با بستری در بیمارستان ، رحم با شکل غیر طبیعی ، بیماری ویلسون ( برای IUD های مسی)، سابقه حاملگی خارج رحمی ، خونریزی رحمی بدون علت مشخص ، عدم سابقه زایمان ، سل لگنی و …..

نسبی: سابقه PID بدون بستری ، بیماری دریچه‌ای قلب ، سرویسیت یا واژینیت درمان نشده ، ابتلای به STI یا سابقه آن ، اندومتریت پس از زایمان یا سقط عفونی در 3 ماه گذشته و …..

بعد از کارگذاری IUD ، توصیه می‌شود در صورت رویارویی با هر کدام از عوارض ، به مرکز ارائه کننده خدمت مراجعه کند.

مراجعه بعدی بعد از کارگذاری IUD : یک ماه بعد ( پس از اتمام خونریزی قاعدگی ) و سپس هر 6 ماه یک بار در دوره پاکی

 

توبکتومی (بستن لوله های تخمدان در زنان):

بعد از انجام مشاوره و رضایت زوجین از انتخاب روش دائمی ، فرم ارجاع تکمیل می‌گردد و زن داوطلب به همراه بهورز جهت توبکتومی به بیمارستان مراجعه مینماید.

زمان انجام توبکتومی:

• در صورت اطمینان از باردار نبودن متقاضی، بستن لوله های رحمی در هر زمانی از سیکل قاعدگی امکان‌پذیر است ( دو هفته اول سیکل قاعدگی دوره زمانی مناسب‌تر)
• پس از زایمان طبیعی
• هنگام سزارین ( پس از سقط و نیز در فاصله 42-7 روز پس از زایمان ، زمان مناسبی برای انجام توبکتومی نیست).

سن مناسب برای بستن لوله های رحمی:

در خانم های مولتی پار بالای 35 سال مناسب است. در مورد متقاضیان زیر 30 سال با توجه به احتمال طلاق و ازدواج مجدد بهتر است ارائه خدمت مشروط به مشاوره دقیق شده و با در نظر گرفتن احتیاطهای لازم همراه گردد.

عوارض توبکتومی که باید فورا ارجاع داده شوند:

تب بالای 38 درجه ، درد ، تورم محل عمل و خروج چرک و خون از آن تا یک هفته، درد شکمی که بدترشده یا از بین نرود، اسهال، از حال رفتن.

مراجعه بعدی: مراجعه در فاصله 14-7 روز بعد از عمل به منظور کشیدن بخیه ها و معاینه محل عمل.

تذکر های مهم : خودداری از برداشتن اجسام و اشیای سنگین تا یک هفته ، نداشتن رابطه زناشویی تا یک هفته ( اگر درد پس از یک هفته ادامه یابد لازم است که تا زمان رفع درد از رابطه جنسی خودداری شود.)

 

وازکتومی (بستن لوله های انتقال دهنده ی اسپرم در مردان):

وازکتومی بدون تیغ جراحی یک روش دائمی پیشگیری از بارداری برای مردان است .این روش با یک عمل جراحی سرپایی و بی حسی موضعی و معمولاً کوتاهتر از 20 دقیقه انجام می‌گیرد. طی این عمل لوله های اسپرم بر از طریق ایجاد یک سوراخ کوچک بر بروی کیسه بیضه ها بسته می‌شوند. بعد از انجام مشاوره و رضایت زوجین از انتخاب روش دائمی، فرم ارجاع تکمیل می‌گردد و فرد داوطلب جهت وازکتومی به مرکز NSV شهرستان مربوطه و یا بیمارستان مراجعه می‌کند. از جمله مزایای آن ، تاثیر بسیار زیاد آن در جلوگیری از بارداری ، ارزان بودن ، عدم نیاز به وسایل خاص و عدم خطر زا بودن برای فرد است.

نکات مهم قبل از عمل وازکتومی:

• تاکید بر راسخ بودن در تصمیم و عدم تمایل به بچه دارشدن در آینده، لذا برای زوجهایی که تصمیم قطعی برای جلوگیری از بارداری ندارند توصیه نمی‌شود ، زیرا میزان بازگشت باروری بعد از وازکتومی صد در صد نیست و شانس موفقیت حداکثر 50 درصد است ولی اگر موفقیت عمل بازگشت باروری موجب پیدایش اسپرم شود تا 90 درصد احتمال باروری هست.
• هیچگونه منع مطلقی در انجام وازکتومی وجود ندارد اما در برخی شرایط باید با احتیاط ، تاخیر و یا ارجاع صورت گیرد.

موارد احتیاط: آسیب اسکروتوم و با سابقه عمل جراحی آن ،واریکوسال و هیدروسل بزرگ ، عدم نزول بیضه یک طرفه.

موارد تاخیر: بیماری مقاربتی فعال ، التهاب سر آلت ، عفونت پوست اسکروتوم

موارد ارجاع: فتق کشاله ران ، عدم نزول بیضه دو طرفه ، اختلالات انعقادی، ایدز ، وجود توده در کیسه بیضه ها ، سابقه حساسیت به لیدوکائین.

روش مقاربت منقطع و استفاده از دوره ی مطمئن