اقامتگاههای مکمل

اقامتگاههای مکمل

شهرکهای تعطیلاتی مراکزی هستند اقامتی که معمولاً به صورت مجموعه‌های تفریحی مستقل با شرایط گسترده برای ورزش و تفریح در یک فضای طبیعی یا مصنوعی، طراحی می‌شوند. این اقامتگاهها معمولاً مجموعه‌ای از واحدهای کوچک، گروه بندی شده در اطراف کانونهای تفریحی یا پراکنده در سطح زمین محوطه می‌باشند. معمولاً بیشتر واحدهای این مجموعه‌ها خانوادگی‌اند که هرکدام، از یک نشیمن قابل تبدیل، اتاق خواب، حمام و دوش و آشپزخانه تشکیل می‌شوند و امکان تأمین غذای شخصی، همراه با حق انتخاب استفاده از رستوران مجموعه وجود دارد.
شهرکهای تعطیلاتی تجاری (مراکز تعطیلاتی، کمپها و باشگاهها) معمولاً بزرگ (با ظرفیت 600 تا 1200 تخت یا بیشتر) با تراکمی در حدود 200-150 تخت در هکتار می‌باشند. تأکید طراحی ممکن است بر ورزش و ارتباط با طبیعت، استخرهای تفریحی و یا مجموعه‌های با امکانات اقامتی ارزان قیمت و جذابیتهای سرگرم کننده باشد.
در این موارد امکان دارد نظام خاصی در نظر گرفته شود، همانطور که در اسپانیا، شهرکهای تعطیلاتی بر اساس سازگاریها و خدماتی که ارائه می‌دهند به 3 دسته تقسیم می‌شوند. در فرانسه، استانداردهای مشخصی برای شهرکهای تعطیلاتی تجاری و مراکز تعطیلاتی اجتماعی ارائه شده است.
اقامتگاههای شهرکی امکان دارد به شکل مجموعه‌های تفریحی و تفرجگاههای ساحلی، در هتلهای غرفه‌ای یا به عنوان قسمتی از مجموعه هتلهای تفریحی باشد.

• مالکیت مشترک
  منظور از آن، مالکیت مشترک یک مجموعه است. دارنده مالکیت مشترک همه مزایای یک واحد (اتاق، سوئیت، آپارتمان، ویلا) را خریداری کرده و در مخارج کلی مجموعه شریک است. این مخارج شامل مالیاتهای ملک، نگهداری و تعمیر زمین و ملک، راهها و امکانات تفریحی و خدماتی مانند نگهبانی و مدیریت می‌باشد.
  شرایط مالکیت مشترک برتریهای زیادی بر اجاره جا دارد و برای صاحبان ملک امکان استفاده و لذت بردن از امکاناتی را که مخصوص مجموعه است فراهم می‌سازد. رهن این املاک معمولاً امکان پذیر و همراه با مزایای مالی برای صاحب ملک است و سرمایه گذاریهای بزرگ امکان افزایش بهای زمین بخصوص در مکانهای مهم را به وجود می آورد.
  مجموعه‌های مالکیت مشترک اغلب در توسعه‌های چندگانه، هم برای ایجاد سرمایه و هم ایجاد اقامتگاههای پشتیبانی برای سایر هتل‌ها و پروژه‌های همایشی استفاده می‌شوند. برنامه‌های متنوعی برای گسترش موقعیتهای سرمایه گذاری شامل مالکیت انفرادی، دوطرفه یا چندگانه، فروش و اجاره، مالکیت در زمانهای خاص قراردادهای مبادله ملک، در نظر گرفته شده‌اند.
  مفاد خرید و فروش و موافقتنامه‌های قراردادی برای تمثیل مدیریت و صاحبان بسیار متنوعند و ممکن است تحت کنترل نظامنامه‌ها یا قوانین عملی باشد.
  این دهکده تعطیلاتی از واحدهای دو تخته ساخته شده از سنگ با سقفهای شالی پوشی سازماندهی شده در اطراف ردیفهای منحنی رو به آفتاب، به دور یک ساختمان مرکزی تشکیل شده است. معماران: Melick &Associates

• ویلاها، آپارتمانها، سوئیتها و کلبه های شخصی
  بیشتر سرمایه‌گذاریهای اخیر در مجموعه‌های تفریحی برای مبلمان کردن اختصاصی ویلاها و آپارتمانها برای سکونت خود صاحبان و یا اجاره دادن آن است. تخصیص زمین و وامهای مالی و اعتباری برای توسعه‌های مناسب و به منظور هزینه های کمکی در زیرساختهای تفریحی و فضاهای عمومی، اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرند. در بسیاری از کشورهای اروپایی مثلاً فرانسه، مشوقهایی برای تبدیل خانه های مزرعه ای و کلبه‌ها به اقامتگاههای توریستی دارای امکانات تأمین غذای شخصی، وجود دارد.
  اقامتگاههای مسکونی تحت کنترل قوانین کلی مرتبط با خانه سازی و بهداشت عمومی می‌باشند. آیین نامه‌های خاص برای آپارتمانهای اجاره‌ای در چندین کشور ارائه شده است. نظامنامه‌ها عموماً در برگیرنده جنبه هایی چون ظرفیت، مبلمان، تجهیزات، سازگاریها، خدمات، بهداشت هستند و حتی شاید بر اساس مکان، اندازه و مبلمان دسته‌بندی شوند.
  سرمایه‌گذاریهای انفرادی روی اتاقها و سوئیتها نیز ممکن است در هتل آپارتمانها و تفرجگاههای ساحلی صورت گیرد.
  تقاضا برای اقامتگاههای ثانویه به منظور استفاده در آخر هفته‌ها، تعطیلات، اجاره و دوران بازنشستگی باعث تغییر و تبدیل گسترده املاک سنتی (کلبه‌ها، خانه‌های مزرعه ای، آسیابها) و حتی عمارتهای بزرگ در مناطق خوش منظر و خوش آب و هوا (مثلاً در فلوریدای آمریکا، منطقه های مدیترانه ای و کوههای آلپ) شده است.
  در بیشتر کشورها، کنترل بر روی این توسعه ها به واسطه آیین نامه های طراحی شهر و حومه آن صورت می‌گیرد. بعلاوه حرکتهای مثبت برای کاهش ضربه های زیست- محیطی و تأمین یک تصویر جذاب تفریحی باید صورت گیرد.