سوریاماتا و نظریه ی شهر خطی وی ( اهل اسپانیا 1920 – 1844 )
از افتخارات وی ارائه اصطلاحاتی در اختراع تلفن و همچنین راه اندازی تراموای اسبی در در سال 1875 در مادرید می باشد. وی نظریه شهر خطی خود را در سال 1882 منتشر کرد. مهمترین عاملی که باعث شد وی به مسائل شهری و ارائه طرح خود بپردازد از همه مهمتر مسئله ترافیک بود.
نظریه ی شهر خطی سوریاماتا: شهر آینده شهری است که که فقط یک خیابان دارد به عرض 500 متر و با طولی نامحدود دارد شهرهای خطی مجموعه در ارتباط با هم هستند که تشکیل اضلاع مثلث را می دهند که شهرهای نقطه ای در رأس مثلث قرار دارند و شهرهای خطی روی اضلاع مثلث قرار دارند. و در داخل مساحت مثلث ها مناطق صنعتی و کشاورزی قرار دارند که این مثلث ها تمام مناطق روستایی را می پوشانند . در این طرح ستون فقرات شهر خیابانی است با عرض حداقل 40 متر که در وسط آن مسیر حرکت راه آهن و قطار پیش بینی شده است و خانه های مسکونی به اشکال مستطیل و ذوزنقه می باشد که حداکثر 5/1 سطح زمین را اشغال می کنند و خانه ها به صورت تک واحدی هستند و دارای حیاط کوچک می باشند که صف خانه های مسکونی به وسیله خیابان های فرعی قطع می شود. مهمترین اصل برای اجرای طرح مسئله طرح تقسیم عادلانه زمین است که خود یکی از مشکلات طرح می باشد. اولین شهر با طرح خطی که قرار بود سوریاماتا طراحی و اجرا کند شهر خطی پیرامون مادرید بود که قسمتی از آن اجرا شد به طول 5.2 کیلومتر بود . طرح اولیه ارائه شده سوریاماتا به صورت کمربندی دور شهر بود که بعدا وی طرح خود را تعدیل کرد و آن را به صورت شعاعی در امتداد خط راه آهن شهری امتداد می یابد طرح نمود پیشنهاد کرد. بعد از وی در سال 1919 شخصی بنام گنزاس در نمایشگاه باسازی بروکسل یک شهر خطی بلژیکی را ارائه کرد که به مراتب جا افتاده تر از طرح سوریا ماتا بود که در این طرح خیابان اصلی چند برابر طرح سوریا بود و شهر به مناطق مختلف با مقاصد مختلف تقسیم شد که دارای 5 خیابان موازی و یک مرکز کاملا مشخص بود.