مساله ای که در ابتدای نصب قطعات باید در نظر گرفت شناسایی روشهای اعمال شده برای برداشت آنهاست به طور کلی برای برداشتن این قطعات سه روش وجود دارد که مرمتگر باید با توجه به شرایط اثر محیط قرار گرفتن شی در آن و مواد مصالح سازنده اثر بهترین راه را انتخاب کند.این سه روش عبارت اند از :
1- استراپو (strapo ) که در ایتالیا ابداع شده و در آن لایه های نازک تزیینی را با لایه زیرین و گچ آن را بر می دارند . هدف کلی این روش آسیب هر چه کمتر به اصل از می باشد .
2- روش استیکو (stico ) در این روش لایه ظریف روی اثر و در واقع خود تزیئنات برداشته می شوند و به لایه های زیرین هیچ گونه تعرضی نمی شود .
3- استیکو ماسالا (stico masal ) در این روش لایه های تزیینی گچ زیرین و سازه کلاً برداشته می شود و بیشتر در مواردی کاربرددارد که هدف حمل و نقل کل اثر می باشد .
در گنبد سلطانیه متاسفانه در برداشت این قطعات یک روش واحد به کار نرفته و کارشناسان گاهی در یک قطعه جدا شده نشانه های از هر سه روش را مشاهده می کنند . که این امر موجب پدید آمدن مشکلات عدیده ای در امر مرمت ، بازسازی و نصب آنها شده است .
در کل می توان با کمی اغماض بیان داشت که بیشترین قطعات تزیینی جدا شده در سلطانیه طبق روش استراپو (strapo ) ( تزیینات به همراه لایه های گچ زیرین ) جدا سازی شده است .
در مرحله اول باید قطعات را کاملاً تمیز کرده و هر نوع گرد و غبار را از آن بزداییم و سپس با استفاده از موارد استحکام بخشی مانند پارالوئید paraloid اثر ثبت کنیم پارالوئیدیک رزین شیمیایی می باشد اما باید توجه داشت عملیات برداشت قطعات در سلطانیه با چسبهای سنتی انجام گرفته است .
فرمت فایل: Word (قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 4
حجم: 250 کیلوبایت