⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣بتن پلیمری

? ⁣بتن پلیمری مخلوطی متشکل از الیاف ، رزین های پلیمری و سنگ دانه های ریز دانه و درشت دانه می باشد. رزین مایع معروف به مونومر ، به وسیله ی واکنش های شیمیایی که با عنوان پلیمری شدن شناخته می شوند ، باعث چسبندگی ، سفت شدن و کسب مقاومت می شود.
?در فرآیند پلیمری شدن ، مولکول های مونومر به طور شیمیایی به هم متصل می شوند تا پلاستیکی سخت و شیشه ای مانند به نام پلیمر را ایجاد نمایند. پلیمرهای استفاده شده در بتن پلیمری برای ایجاد خواص مورد نیاز تعمیراتی فرموله شده اند . این سیستم تعمیراتی به علت کسب مقاومت و عمل آوری سریع، برای تعمیرات سازه هایی که نیازمند بازگشت سریع به مدار بهره برداری می باشد، مناسب است.
?به عنوان مثال از بتن های پلیمری برای ترمیم و پر نمودن حفرات و تخریب های موجود در عرشه پل های بزرگراه ها استفاده می شود تا دیگر نیازی به بسته شدن بلند مدت و پر هزینه بزرگراه و یا ایجاد راه های انحرافی، نباشد. همچنین استفاده از بتن های پلیمری برای تعمیر سازه هایی مانند درزهای تونل ها که امکان خشک نمودن آنها فقط برای زمان کوتاهی وجود داشته و یا می بایست در آب و هوای سرد با دمای های پایینتر از 15 درجه فارینهایت به این کار اقدام نمود ، مناسب است. اگر تمهیدات مناسب صورت گیرد از بتن های پلیمری می توان برای ترمیم با ضخامت های مختلف از 0.5 اینچ تا چند فوت استفاده کرد.

?با توجه به اینکه مقاومت و دوام بتن های پلیمری به علت ویژگی های فرآیند پلیمریزاسیون به سرعت توسعه و افزایش می یابد استفاده از آن برای سازه های بتنی نیازمند تعمیرات سریع، مفید است. بتن های پلیمری تنها پس از چند ساعت از اختلاط و جا گیری می تواند مورد بهره برداری قرار گیرد. همچنین خواص دوامی بتن های پلیمری نیز افزایش می یابد. این ویژگی ها باعث می شود تا بتن های پلیمری برای ایجاد پوشش محافظتی روی بتن های معمولی در معرض محیط های به شدت خورنده، مفید باشند . می توان از آن در دماهای پایین تری نسبت به بتن های با سیمان پرتلند (کمتر از 15 درجه فارنهایت ) استفاده کرد.

? بتن های پلیمری اغلب در زمان پلیمری شدن دچار انقباض حجمی شده و همچنین مشکلاتی مرتبط با ضریب انبساط حرارتی مانند ملات های اپوکسی خواهند داشت . اگر چه این مشکلات در بتن های پلیمری کمتر از ملات اپوکسی می باشد ولی می تواند در محیط های با تغییرات دمایی شدید محدود کننده باشد.