استان قزوین در حوزه مرکزی ایران بین ۴۸ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و ۳۵ درجه و ۲۴ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۴۸ دقیقهعرض شمالی نسبت به خط استوا قرار دارد
این استان از شمال به استانهای مازندران و گیلان و از غرب به استانهای زنجان و همدان ، از جنوب به استان مرکزی و از شرق به استان تهران محدود میباشد.
استان قزوین به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد همچون رشته کوه البرز درشمال استان و گسترش آن در جهات شمالشرقی و شمالغربی و کوههای پراکنده در نقاط دیگر استان ، شرایط مناسب زیست اقلیمی را داراست .
مرتفع ترین کوهها، سیالان با ارتفاع ۴۱۷۵ متر از سطح دریا و کی جگین با ۳۵۰۰ متر از سطح دریا و سفید کوه با ۲۳۰۰ متر از سطح دریا محدوده مرکزی و شرقی استان را تشکیل می دهد.
که شیب آن از شمالغرب در جهت جنوبشرق امتداد یافته و ارتفاع پایین ترین نقطه آن ۱۱۳۰ متر از سطح دریاست و به دلیل همین شیب سطح آبهای زیر زمینی در جنوبشرقی استان بالا می باشد. حداقل ارتفاع استان در شمالغرب در بخش طارم سفلی در کناره های دریاچه سفید رود با ارتفاع ۳۰۰ متر از سطح دریاست.
استان قزوین به لحاظ شرایط طبیعی به دو ناحیهٔ کوهستانى و دشتى تقسیم مىشود. منطقهٔ کوهستانى آن در شمال استان قرار دارد و دهستانهاى الموت، رودبار و قسمتى از کوهپایهٔ اقبال و پشگلدره را در بر مىگیرد. در همین ناحیه، بخشى از رشتهکوه البرز از بخش شمال غربى و از استان گیلان به طرف جنوب غربى در داخل استان قزوین کشیده شده است.
سیالان و الموت دو قله از قلههاى معروف کوهستانهاى بخش غربى البرزدر این منطقه قرار دارند .
دره هاى البرز در دامنههاى خشکِ جنوبى، بهویژه در ناحیهٔ قزوین، باریک و کمعرض هستند و با دیواره هاى پرشیب کشیده شدهاند. آبادترین و پرجمعیتترین دره هاى آن، درهٔ شاهرود و دره هاى دو شاخهٔ معروف آن، رود طالقان و رود الموتاند که آب دامنه هاى البرز جنوبى را به سفیدرود مىرسانند. دره و رودخانهٔ شاهرود کوههاى میان درهٔ چالوس و سفیدرود را از شرق به غرب شکافته و آن را به دو قسمت شمالى و جنوبى تقسیم کردهاند.
این پاورپوینت شاما 40 اسلاید می باشد.