برج هرست (Hearst Tower)، نخستین ساختمان اداریِ بلند مرتبه ی “سبز” در نیویورک که معماری پایدار در آن رعایت شده است. این پروژه در واقع موقعیت بسیار استثنایی برای یک آرشیتکت انگلیسی به نام “نورمن فاستر” بود که همواره به عنوان ارائه دهنده طرح های مدرن شهرت داشته است . همزمانی این پروژه با پروژه اصلی بسیار جالب بود چرا که قرار براین گردید که ساختمان دیگری به ارتفاع سی و شش طبقه بر روی سقف آسمان خراش اصلی که همانا برج هرست می باشد و در سال 1928 ساخته شده بود بنا شود.
معماری پایدار از کاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری به وجود آمده است. که مهمترین سرفصلهای معماری پایدار را عناوین “معماری اکو – تک”، “معماری و انرژی” و “معماری سبز” تشکیل میدهد.
معماری پایدار – که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است – را شاید بتوان یکی از جریانهای مهم معاصر به حساب آورد که عکسالعملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار میرود. برای مثال، 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمانها مصرف میشود که این به نوبه خود منجر به بحرانهای زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هرچه بیشتر مقوله پایداری در معماری بخوبی قابل مشاهده است.
uمعماری پایدار، مانند سایر مقولات معماری، دارای اصول و قواعد خاص خود است و این سه مرحله را در برمیگیرد:
u-1صرفه جویی در منابع
u-2طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی
-3طراحی برای انسان
که هرکدام آنها استراتژیهای ویژه خود را دارند.
شناخت و مطالعه این تدابیر، معمار را به درک بیشتر از محیطی
که باید طراحی آن را انجام دهد، میرساند
- راه حل آقای فاستر از این قرار بود که نمایی بتونی ساختمان اصلی دچار هیچگونه تغییری نشود ولی بخش میانی و هسته مرکزی ساختمان را به گونه ای بتراشد که یک کانال یا پاساژ کاملا پهناوری ایجاد شود و به دنبال آن با استفاده از ستون های کاملا بزرگ بتونی و فلزی برج جدید را در آن ایجاد کند.
- برج هرست که بدین ترتیب به وجود می آمد دارای 9 طبقه بود که پنجره های آن که هر یک حدود 10 متر ارتفاع داشت و حالتی از آبشار که همین ویژگی آن را از سایر ساختمان ها و آسمانخراش های نیویورک متفاوت نموده بود . به اعتقاد آقای فاستر این ایده عبارت از خلق یک اتاق نشیمن در فضای درون شهری بود . شاسی و سازه اصلی برج که از اتصال چند مثلث به دست آمده و ترکیب مهندسی چند ضلعی به خود گرفته ضمن اینکه از استحکام و پایداری خوبی برخوردار بود طراحی خاص آن را باعث می گردد که نسبت به سازه های فلزی معمولی 20 درصد فولاد کمتر در آن استفاده شود که خود صرفه جویی قابل توجهی است .