توي اين پست اندكي راجب كارتون ملوان زبل ميخوام بنويسم كه اون هم براي خودش دوراني داشت…

مدارس دینی در ایران را می توان در چند گروه دسته بندی کرد: نخستین بناهای مستقل از مساجد و با کاربری و نام مدرسه در معماری بعد از اسلام در ایران، مدارس دینی موسوم به “نظامیه” هستند که در حکومت سلجوقیان و به همت خواجه نظام الملک وزیر مقتدر و دانشمند آن دوران پایه گذاری شدند. اما متأسفانه به رغم صلابت و استحکام بناهای سلجوقی نشان چندانی از این مدارس باقی نمانده است. گروه دوم، مدارس دینی متعلق به قرن هشتم هجری اند که عموماً مقبره ی بانی مدرسه هم به شکل گنبد خانه ای در فضای این مدارس جای دارد و در واقع ترکیبی از مدرسه و آرامگاه هستند. از این گروه نمونه هایی در یزد و اصفهان همچنان …

حالا هر سال اول تابستان كه مي‌شود، شهر كوچك ميتو پر مي‌شود از آدم‌هايي كه از سرتاسر ‍ژاپن به آن‌جا مي‌آيند تا چهرة خودشان را شبيه به ميتوكومان يا دستيارهاي او، تسوكة شمشيرزن و «كايكو»ي‌ پهلوان بكنند. اسم شهر ميتو، با حاكم معروفش در تاريخ ژاپن ماندگار شده. توكوگاوا ميتسوكوني، معروف به ميتوكومان، در نيمة دوم قرن هفدهم (1661 تا 1691) در ميتو حكومت مي‌كرد. او يكي از مشهورترين چهره‌هاي تاريخ ژاپن در عصر اِدو يا دورة شوگون‌ها است. دوراني كه هر شهر يا بخش ژاپن توسط يك حكومت تقريبا خودمختار اداره مي‌شد و حاكم يا شوگون بزرگ، براي كنترل كشور، بازرساني را به سرتاسر مملكت مي‌فرستاد. ميتوكومان، در عين حال كه خودش يكي از اين حاكمان محلي بود، اما …

يك گرگ سيگاري شلخته و كثيف، يك خرگوش جنتلمن و با كلاس و ايدة دنبال هم دويدنهاي بيپايان كه انگار هيچوقت كهنه نميشود. گرگ اين كارتون، مثل تام، گربه يا كايوتِ رود رانر نبود كه بشود برايش دل سوزاند. خرگوش هم برعكس جري موشه و ميگ ميگِ رود رانر، آنقدر اتوكشيده بود كه نميشد با او همدلي كرد. از خلاقيتهاي تام و جري يا رود رانر هم خبري نبود. اما اين ايدة تعقيب و گريز، انگار هيچوقت از جذابيت و تازگي نميافتد. كارتون روسي با همان فضاي خشك و جدي سرزمين سرد شوروي، با همين يك ايده نجات پيدا كرده بود. اين گرگ و خرگوش سال1969 متولد شدند.

یك نغمة سرخ‌پوستی… یك چشمه با آب سرد و زلال… هوای سبک… کوه، جنگل، خورشید… دارم به این‌ها فکر می‌کنم. دوست دارم نقاشی کنم. دوست دارم با رنگ‌ها بازی کنم. دلم هیچ کسی را نمی‌خواهد. رد پاها را آرام‌آرام با رنگی سبز مثل یک راه قديمي در میان جنگل پاک می‌کنم و تنهای تنها به درون تصویر می‌دوم. به درخت‌هایی که می‌کشم، نگاه می‌کنم و می‌دانم روی هر یک از آن‌ها یک سنجاب مثل مونگار دارد زندگی می‌کند و با صداي مونگا مونگا از اين درخت به آن يكي مي‌پرد. شاید چند درخت آن‌طرف‌تر هم لانة مارجي پير و مارمولك‌اش باشد.