پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
دانلود تحقیق چگونگی تشکیل آتشفشان
دید کلی
می‌دانیم که زمین در ابتدا به حالت کره گداخته‌ای بوده‌است که پس از طی میلیون‌ها سال بخش خارجی آن به صورت قشر سختی در آمد. این پوسته به دفعات بر اثر عبور مواد مذاب درونی سوراخ گردید و سنگ‌های آتشفشانی زیادی به سطح آن رسید. این عمل حتی در عصر کنونی نیز ادامه دارد. تمام پدیده‌هایی که با فوران توده‌های مذاب بستگی دارند، پدیده آتشفشانی می‌گویند و علمی را که هدف آن بررسی این پدیده‌هاست با آتشفشان‌شناسی می‌نامند. وقتی که از فعالیت آتشفشانی صحبت می‌شود در فکر خود فوران‌های بزرگ، سیل‌هایی از گدازه، بهمن‌هایی از سنگ‌های گرم و خاکستر، گازهای سمی و خطرناک و انفجارهای شدید در نظر مجسم می‌نماییم که با مرگ و خرابی همراه است. به قول ریتمن کسی که این حوادث را می‌بیند هرگز نمی‌تواند فراموش کند و این امر به قدرت عظیم طبیعت و ضعف نیروی انسانی مربوط می‌باشد.
چطور آتشفشان تشکیل می‌شود؟
همشهری آنلاین – رشید عسگری:اکثر مردم فکر می‌کنند زلزله و توفان خطرناک‌ترین بلایای طبیعی هستند، ولی از تأثیرات مهمی که آتشفشان‌ها بر کره زمین می‌گذارد اطلاع ندارند حوادث فوران آتشفشان نشان می‌دهد که این پدیده می‌تواند باعث تخریب گسترده شهرها و جنگل‌ها شود. از طرفی فعالیتهای آتشفشان‌ها تأثیراتی در کره زمین دارد که ما قادر به دیدن آن‌ها نیستیم و تنها نتایج آن‌ها را مشاهده می‌کنیم.
ماگما و ساختمان لایه‌های زمین اولین سوالی که در مورد آتشفشان‌ها وجود دارد این است: “موادی که از آتشفشان بیرون می‌زند چیست؟” پاسخ این سوال ساده است.
در کره زمین، این مواد یا ماگماها، سنگ‌های مذاب هستند. ماگما خود از مایعات، جامدات و گازها تشکیل می‌شود که سیلیکات بیشترین بخش آن را تشکیل می‌دهد.
برای اینکه ببینیم این مواد از کجا می‌آیند باید کمی با ساختار کره زمین آشنا شویم.
زمین از چندین لایه تشکیل شده‌است که در این میان سه لایه اصلی وجود دارد: هسته، گوشته و پوسته خارجی
ما بر روی پوسته سخت خارجی زندگی می‌کنیم. این پوسته در زیر اقیانوس‌های 5 تا 10 کیلومتر و در زیر خشکی‌ها بین 32 تا 70 کیلومتر ضخامت دارد. این ضخامت شاید زیاد به نظر برسد ولی در مقایسه با شعاع کره زمین و ضخامت لایه‌های دیگر ناچیز است.
دقیقاً در زیر پوسته، گوشته قرار دارد که ضخیم‌ترین لایه کره زمین است. گوشته شدیداً داغ است ولی به علت فشار زیادی که به آن وارد می‌شود، به طور جامد می‌ماند.
این گوشته‌ها در شرایط خاصی، مخصوصاً عدم وجود فشار به موادی مایع یا همان ماگما تبدیل می‌شود و به پوسته راه می‌یابد.
در دهه 60 میلادی، دانشمندان تئوری به نام “تکتونیک لایه‌های زمین” را معرفی کردند. این تئوری بیان می‌کند که “سنگ کره lithosphere” زمین که قسمت سخت گوشته و پوسته بیرونی را شامل می‌شود، خود به هقت لایه اصلی و چند لایه کوچک‌تر تقسیم می‌شود.
این لایه‌ها بر روی گوشته و به دلیل وجود یک لایه نرم به نام “سست کره” asthenosphere به راحتی می‌لغزند. فعالیتهای بین مرز‌های این لایه‌ها، شرایط اولیه تشکیل ماگما را مهیا می‌کند.
معمولاً در مرز لایه‌ها یکی از چهار اتفاق زیر رخ می‌دهد:
اگر دو لایه از یکدیگر دور شوند، بسته به محل وقوع (زیر دریا و یا در خشکی) “پشته اقیانوس” یا “پشته قاره‌ای” ایجاد می‌شود. با جدا شدن دو لایه، سنگ‌های گوشته از سست‌کره زیرین به فضای بین لایه نفوذ می‌کند. به دلیل کم بودن فشار، سنگ گوشته در این محل ذوب می‌شود و ماگما تشکیل می‌شود. وقتی ماگما به سمت بیرون جاری می‌شود، همزمان سرد می‌شود و یک پوسته جدید تشکیل می‌دهد. این پوسته فضای خالی بین لایه‌ها را پوشش می‌دهد. به این نوع تولید ماگما، “فعالیت آتشفشانی مرکز گستر” گفته می‌شود.
| فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
| تعداد صفحات: 20 |
| حجم: 101 کیلوبایت |