کسانی که به هندوستان سفر کرده اند حتماً  سری هم یه یکی از جذاب ترین آثارتاریخی این کشور یعنی مجموعه المانهای معمارانه ای که در کنار هم یک رصد خانه ی نجوم را  تشکیل داده اند زده اند.  این المانها جانتار مانتار  jantar mantar)) نام دارند و در سالهای 1726-1734  توسط مهاراجه هندی   Sawai Jai Singh II طراحی شده اند و مجموعه ای کامل از زیبایی,عملکرد و همچنین یک نشانه ی شهری بسیار ارزشمند را تشکیل می دهند.

 جانتار مانتار, از چهارده ابزار هندسی برای اندازه گیری زمان, پیش بینی کسوف  و خسوف, گرفتن ردپای ستارگان در مدارهایشان , تعیین زوال سیاره ها و … استفاده می کند

سایه ای که توسط بزرگترین المان مجموعه طرح ریزی می شود ساعت روز را به   ما می دهد و المانی که در بالاترین نقطه قرار دارد  زمان وزیدن  بادهای موسمی را مشخص می کند.

این مجموعه از سنگهای محلی و مرمر ساخته شده و هر کدام از ادوات یک مقیاس  نجومی را در بر دارند و  در واقع  چون یک محاسبه گر نجوم عمل می کنند. از طرفی فکر می کنم   چرخشها و بالا رفتن از پله هایی که به آسمان می رسند  عملکرد مجموعه را در سطحی بالا تر از یک رصد خانه قرار می دهند.

 میانه ی صحرایی که هم اکنون دهلی قرار دارد

 از پله هایی بالا می روید  که به هیچ کجا نمی رسند

 غیر از آبی آسمان

 و احساس ذره ای را دارید ….

 معلق ؛حقیر…..

  که نمیداند به کجا میرود زیر پایش خاک و بالاتر خالی !

  همه ی  پله ها را بالا آمده  ،  بی هیچ تعلقی

 ولی دیگر هیچ پله ای نیست  تا او را بالاتر ببرد  ……

 بایست ،  تماشا کن ..

  مسیری را که طی کرده ای و بالا آمدن دیگران را!

 گردش در جانتار مانتار سفر بی نظیری ست.

 حرکت در هندسه ای استوار که رویای آسمانها را محقق می کند