دید کلی
میدانیم که زمین در ابتدا به حالت کره گداختهای بودهاست که پس از طی میلیونها سال بخش خارجی آن به صورت قشر سختی در آمد. این پوسته به دفعات بر اثر عبور مواد مذاب درونی سوراخ گردید و سنگهای آتشفشانی زیادی به سطح آن رسید. این عمل حتی در عصر کنونی نیز ادامه دارد. تمام پدیدههایی که با فوران تودههای مذاب بستگی دارند، پدیده آتشفشانی میگویند و علمی را که هدف آن بررسی این پدیدههاست با آتشفشانشناسی مینامند. وقتی که از فعالیت آتشفشانی صحبت میشود در فکر خود فورانهای بزرگ، سیلهایی از گدازه، بهمنهایی از سنگهای گرم و خاکستر، گازهای سمی و خطرناک و انفجارهای شدید در نظر مجسم مینماییم که با مرگ و خرابی همراه است. به قول ریتمن کسی که این حوادث را میبیند هرگز نمیتواند فراموش کند و این امر به قدرت عظیم طبیعت و ضعف نیروی انسانی مربوط میباشد.
همشهری آنلاین – رشید عسگری:اکثر مردم فکر میکنند زلزله و توفان خطرناکترین بلایای طبیعی هستند، ولی از تأثیرات مهمی که آتشفشانها بر کره زمین میگذارد اطلاع ندارند حوادث فوران آتشفشان نشان میدهد که این پدیده میتواند باعث تخریب گسترده شهرها و جنگلها شود. از طرفی فعالیتهای آتشفشانها تأثیراتی در کره زمین دارد که ما قادر به دیدن آنها نیستیم و تنها نتایج آنها را مشاهده میکنیم.
ماگما و ساختمان لایههای زمین اولین سوالی که در مورد آتشفشانها وجود دارد این است: “موادی که از آتشفشان بیرون میزند چیست؟” پاسخ این سوال ساده است.
در کره زمین، این مواد یا ماگماها، سنگهای مذاب هستند. ماگما خود از مایعات، جامدات و گازها تشکیل میشود که سیلیکات بیشترین بخش آن را تشکیل میدهد.
[download id=”64805″]