بررسی اثر مواد فعال سطحی بر ازدیاد برداشت نفت


 

بررسی اثر مواد فعال سطحی بر ازدیاد برداشت نفت

چکیده 2

مقدمه: 2

مواد و روش ها: 4

بحث و نتیجه گیری: 4

شکل 1: منحنی تغییرات کشش بین سطحی در 5/0 درصد وزنی Na2CO3 6

شکل 2: منحنی تغییرات کشش بین سطحی در 1 درصد وزنی Na2CO3 6

شکل 3: منحنی تغییرات کشش بین سطحی در 5/1 درصد وزنی Na2CO3 6

مراجع : 6

 

چکیده
با توجه به محدود بودن مخازن نفتی دنیا، بهره برداری مناسب از مخازن نفت برای بدست آوردن بیشترین میزان تولید، از جمله مهمترین مسائلی است که امروزه در صنعت نفت مورد توجه خاص است. استفاده از مواد شیمیایی در پروژه های ازدیاد برداشت نفت درنقاط مختلف دنیا نتایج خوبی داشته و باعث توجه بیشتر صنعت نفت به این روش شده است. در این مقاله، استفاده از مواد فعال سطحی در ازدیاد برداشت نفت بررسی گردید.

کلمات کلیدی: ازدیاد برداشت، پلیمر، کشش بین سطحی (IFT)،

مواد فعال سطحی،

 

مقدمه:
برای بهبود بازیافت نفت به تله افتاده در میان منافذ ریز سنگ‌ها، از
روش های مختلف ازدیاد برداشت نفت از جمله روش های حرارتی، شیمیایی، تزریق گاز و روش میکروبی (MEOR) استفاده می شود. تزریق مواد شیمیایی قلیایی (آلکالین‌ها) همراه با آب (در غلظت‌ کم) باعث کم شدن نیروی کشش بین سطحی آب و نفت، تولید امولوسیون، بالا رفتن گرانروی آب تزریقی و در نتیجه بالا رفتن راندمان جارویی نفت توسط آب و تغییر ترشوندگی سنگ مخزن می‌شوند. پلیمرها نیز با بالا بردن گرانروی آب، سبب پایین آمدن نسبت تحرک آب به نفت (mobility) و در نتیجه افزایش بازیافت می‌شوند.  از دیگر اثرات مهم پلیمرها می توان به کم کردن میزان آب لازم برای رسیدن به بازیافت نهایی نفت وبالا بردن بازده ‌جارویی (بازده‌حجمی) نفت اشاره کرد ]1[.

مواد فعال سطحی بعد از تزریق به مخازن نفتی، به دلیل داشتن دو سر آبدوست و آبگریز تمایل دارند بین فاز آب و نفت قرار بگیرند. این مواد با تشکیل مایسل  باعث کاهش شدید نیروی کشش بین سطحی دو فاز شده و جابجایی نفت های به تله افتاده را امکان پذیر می سازند. این مواد با کاهش کشش بین سطحی تا مرز صفر، می‌تواند ضریب جابجایی نفت را تا نزدیک 90% افزایش داده و مقدار نفت اشباع باقی مانده را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. همچنین نفت و آب به صورت امولوسیون در آمده و در بعضی از مخازن در شرایط خاص سبب افزایش ضریب جارویی نفت توسط آب می‌شوند]1[ و ]2[.

مواد فعال سطحی را می‌توان از لحاظ ساختمان فیزیکی به دو دسته اصلی زیر تقسیم‌بندی نمود:

1- مواد فعال سطحی مرسوم و سنتی که تنها یک دنباله آبگریز دارند.

2- مواد فعال سطحی الیگومری (دیمر, تریمر و … ) که حاصل تجمع دو یا چند ماده فعال سطحی مونومری می باشند.

هر دو گروه عموماً با توجه به طبیعت شیمیایی گروه‌های سر خود به صورت زیر طبقه‌بندی شوند.

الف- آنیونی: این دسته دارای گروه‌های آبدوست با بار منفی هستند نظیر آلکیل سولفات ها.

ب- کاتیونی: این دسته دارای گروه‌های آبدوست با بار مثبت هستند نظیر آلکیل تری متیل آمونیوم هالید ها.

ج- غیر یونی: این دسته دارای گروه‌های آبدوست سر بدون بارند اما به شدت قطبی می‌باشند نظیر آلکین ‌پلی‌اکسی اتیلن‌ها.
این فایل ورد در 7 صفحه به خدمتتون ارئه میشود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *