کارتون کوتلاس


امروز عکسها ی کارتون کوتلاس رو گذاشتم، بر من خرده نگیرید که چرا به کارتون گیر دادم با این سنم، یه  بخش اعظمی از دوران قدیم و جدیدم به کارتون و فیلم گره خورده، شاید باورتون نشه ولی بیشترین  بازدیدها از مطالب کارتونی وبلاگ صورت می گیره، با اینکه یه بار در زمان میکروبلاگم این کارتون رو معرفی کردم، اما بد ندیدم که از دوباره بگذارمش..

کوتلاس در نگاه اول با آن طراحي کاراکتر ساده و ابتدايي‌اش از اين کارتون‌هاي دم‌دستي و بزن در رويي به نظر مي‌رسيد كه رنگ‌هاي جيغ و خالص و فضاسازي دوبعدي‌اش، آدم را ياد نقاشي‌هاي بچه‌ها يا ديوارنوشته‌هاي انسان‌هاي اوليه مي‌انداخت. ولي برخلاف اين ظاهر بچه‌گانه، باطني به شدت خشن داشت، درست مثل بعضي از نقاشي‌هاي بچه‌ها که توي هر لکه‌اش هزاران حرف نهفته است. بالاي تختم يکي از همين نقاشي‌ها را آويزان کرده‌ام که دختر نه سالة يکي از دوستانم کشيده. يک بار يک نفر که از نقاشي و رنگ‌گذاري سر درمي‌آورد، تابلو را ديد و به‌ام گفت که اين بچة احتمالا افسرده است، چون از رنگ زرد زياد استفاده کرده. ديدم راست مي‌گويد، پدر و مادر بچه بيچاره سال‌هاست که از هم جدا شده‌اند و از بد حادثه خيلي از وقت‌ها هم توي خانه تنهاست، تازه خواهر يا برادر هم ندارد، طبيعي است که افسرده باشد. پشت همين نقاشي ترگل ورگل بچه‌اي افسرده پنهان بود، مثل خشونتي که پشت کارتون ظاهرا بچه‌گانه و شاد کوتلاس بود و بعضي وقت‌ها از فرط عرياني آن‌طور که بايد به چشم نمي‌آمد. نمي‌دانم چرا همه‌اش فکر مي‌کنم که کليت کوتلاس شبيه فيلم «فيلِ» گاس ون سنت است، شايد به خاطر اين که آن فيلم هم يک جورهايي مي‌خواست خشونت پنهان آدم‌هاي ظاهرا آرام دور و برمان را نشان دهد.

CUTTLAS (14)

چيزي که به عنوان کوتلاس براي ما پخش شد، يک مجموعه 13 قسمتي 25 دقيقه‌اي به اسم «ميکروفيلم‌هاي کوتلاس» بود که بين سال‌هاي 92 تا 94 توسط يک تصويرساز معروف اسپانيايي به اسم کلاپورنيو (متولد زاراگوزا، 1959) کارگرداني شده بود. محور داستان همة قسمت‌ها مبارزة يک آدم مثبت به اسم کوتلاس با نيروي اهريمني‌اي بود که همة دنيا را گرفته بود. لابه‌لايش هم کلي آدم عين ريگ کشته مي‌شدند و خونشان مثل فيلم‌هاي ترسناک مي‌پاشيد روي صفحة تلويزيون.

شخصيت‌هاي مثبت

کوتلاس: شخصيت مثبت تمام تاريخ. لاغر، معمولا لباس خاصي نمي‌پوشد ولي هميشه کلاه کابويي سرش مي‌گذارد.

مابِل: نامزد کوتلاس. موهايش را از يک طرف جمع مي‌کند و معمولا لباس آبي مي‌پوشد.

جيم: يک مرد لاغر ديگر که بهترين دوست کوتلاس به حساب مي‌آيد.

37: موجود سبزي که از کرة ديگري (احتمالا مريخ)  به زمين آمده و بلد نيست مثل آدميزاد صحبت کند.

کرفت ورك (Kraftwerk): محبوب‌ترين گروه موسيقي کوتلاس (يک گروه واقعي موسيقي آلماني که توي دهه 70 از آن کله‌گنده‌ها و پيشروهاي موسيقي الکترونيک اروپا به حساب مي‌آمدند. خيلي‌ها محبوبيت و تأثيرگذاري اين گروه را با بيتلز مقايسه مي‌کنند.)

جان بالت: يک مکزيکي اصيل که اکثر اوقات زير ساية يک ديوار گِلي نشسته است. معمولا کوتلاس او را در فکر کردن‌هايش همراهي مي‌کند. هرگز از سر جايش جم نمي‌خورد، ولي مغزش هم هيچ‌وقت استراحت نمي‌کند.

شخصيت‌هاي منفي

جک بدکار: دشمن اصلي کوتلاس. کلاه سياه بلند مي‌گذارد و هميشه دو تا هفت‌تير توي دستانش است.

بومي‌ها: دار و دستة جک که هميشه با کوتلاس در حال جنگ‌اند. توي روزهاي صلح آن‌ها معمولا جشن‌هاي بزرگي مي‌گيرند.

کميک‌استريپ‌هاي کوتلاس

منبع الهام کارتون کوتلاس هم مثل خيلي از کارتون‌هاي ديگر، کميک‌استريپ‌هاي معروف دورة خودش بود. اولين کميک‌استريپ‌هاي کوتلاس در سال 1983 توسط مجلة اسپانيايي جاپو منتشر شد. اما بعدا توسط چند مجلة ديگر مثل ماکوکي، ويپر و… دستکاري شد و به صورت‌هاي ديگر منتشر شد. اين کميک‌استريپ‌ها پنج سري بودند: کوتلاس عليه آدم بدها (70 صفحه، انتشار توسط ماکوکي، 1992)، کوتلاس: مرد خوب (115 صفحه رنگي، 1997)، کوتلاس: مردي از غرب (55 صفحه رنگي، توسط گلنات، 1999)، هفت‌تيرکش مولکولي (64 صفحه رنگي، توسط گلنات، 2000)، آواز زمان (64 صفحه رنگي، توسط گلنات، 2002) از سال 2004 به بعد هم کميک‌استريپ‌هاي کوتلاس به صورت رايگان توي روزنامة اسپانيايي «20دقيقه» منتشر شد.

منبع: مجله ی همشهری جوان – کاوه مظاهری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *